Een aanspraak is een recht om na verloop van tijd of onder voorwaarden 1 of meer uitkeringen of verstrekkingen te krijgen.
Voor het uitbetalen van een eenmalige uitkering bij het einde van de dienstbetrekking zijn er 2 mogelijkheden:
Heeft de werknemer bij einde dienstbetrekking recht op een eenmalige uitkering door arbeidsongeschiktheid of doordat hij de pensioenleeftijd bereikt? En is de uitkering maximaal driemaal het loon over een maand? Dan is de aanspraak vrijgesteld. De uitkering is belast.
Het loon dat de hoogte van de vrijstelling bepaalt, is gelijk aan het loon over een maand dat de hoogte van de diensttijduitkering bepaalt.
Als de werknemer recht heeft op een hogere eenmalige uitkering, dan hoort de volledige aanspraak tot het loon. Omdat de aanspraak volledig belast is, is de uitkering vrijgesteld. U mag de aanspraak ook aanwijzen als eindheffingsloon. Dit komt ten laste van de vrije ruimte.
De volledige aanspraak op een eenmalige uitkering is vrijgesteld, als u de uitkering uitbetaalt bij het einde van de dienstbetrekking om een andere reden dan:
De hoogte van de uitkering is in deze situatie niet van belang. Voorbeelden van een dergelijke uitkering zijn een transitievergoeding of ontslagvergoeding.
De uitkering die u betaalt op grond van een vrijgestelde aanspraak hoort tot het loon, behalve als het gaat om een vrijgestelde diensttijduitkering.
Hebt u een aanspraak ten onrechte niet tot het loon gerekend en is de aanspraak minder dan 5 jaar geleden toegekend? Dan moet u over die aanspraak alsnog loonheffingen afdragen. U geeft dit aan in een correctiebericht.
Is de aanspraak langer dan 5 jaar geleden toegekend dan hoeft u geen correctiebericht in te sturen. De eventuele uitkeringen of verstrekkingen die uit deze aanspraak voortvloeien zijn dan belast.
Paragraaf 19.1.5 Handboek Loonheffingen
Wet op de loonbelasting:
Artikel 3.3a Uitvoeringsregeling loonbelasting
Handreiking diensttijduitkering
Hoe verwerk ik een ontslagvergoeding in de aangifte loonheffingen
Codes bij aangeven transitievergoeding
De zorgaanbieder kan vanaf 1 oktober 2020 voor een zorgprofessional een netto zorgbonus aanvragen bij Dienst Uitvoering Subsidies aan Instellingen (DUS-I). Dit geldt voor zorgprofessionals die in de periode van 1 maart tot 1 september 2020 een uitzonderlijke prestatie hebben geleverd tijdens de COVID-19 uitbraak.
Naast de bonus ontvangt de zorgaanbieder een bedrag waarmee hij de verschuldigde belasting kan betalen.
Hij moet de bonus in de aangifte loonheffingen verwerken als eindheffingsloon. Dit geldt zowel voor werknemers als niet-werknemers (hierna derden). Voorbeelden van derden zijn uitzendkrachten en zelfstandigen zonder personeel (zzp’ers).
Voor werknemers wijst de werkgever het bedrag van de bonus aan als eindheffingsloon in de werkkostenregeling. Dit bedrag komt ten laste van de vrije ruimte. Bij overschrijding van de vrije ruimte betaalt de werkgever 80% eindheffing.
Betaalt een zorgaanbieder de bonus aan een derde, dan betaalt hij een eindheffing van 75%.
Hij moet voldoen aan de volgende voorwaarden:
Vanaf 1 oktober tot en met 29 oktober 2020 kan de zorgaanbieder de subsidie aanvragen. Hiervoor gebruikt hij het online aanvraagformulier op dus-i.nl/bonus.
Uiterlijk binnen 13 weken na ontvangst van de aanvraag ontvangt de zorgaanbieder een beslissing van de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Voorwaarde is dat hij de aanvraag tijdig, correct en volledig heeft ingediend.
Meer over ‘Subsidieregeling bonus zorgprofessionals COVID-19 ’ leest u in de Staatscourant 2020, 48058 op overheid.nl.
U kunt de studiekosten op 4 manieren vergoeden:
Als u de vergoeding aan de werknemer betaalt, is dit een voordeel voor de werknemer. Als u dit niet aanwijst als eindheffingsloon, is dit belast loon. Op dit loon moet u op de gebruikelijke manier loonbelasting/premie volksverzekeringen (LB/PVV) inhouden. U betaalt over de vergoeding ook premie Zorgverzekeringswet (Zvw) en premies werknemersverzekeringen.
U mag de studietoelage die de werknemer ontvangt ook aanwijzen als eindheffingsloon. U moet wel voldoen aan de gebruikelijkheidstoets. Voor deze vergoeding geldt geen gerichte vrijstelling, dus dit komt ten laste van de vrije ruimte. Als u geen vrije ruimte meer hebt, betaalt u 80% eindheffing.
Voorbeeld
U geeft een werknemer met een studerend kind per jaar een vergoeding van € 3.000 voor collegegeld en bijkomende studiekosten. U mag deze vergoeding voor studiekosten aanwijzen als eindheffingsloon. Een vergoeding van € 3.000 voor studiekosten is niet ongebruikelijk.
Heeft het kind een zelfstandig recht op de studietoelage en betaalt u de toelage rechtstreeks aan het studerend kind? Dan is dit voor het kind loon uit een bestaande dienstbetrekking van een ander. U houdt op de gebruikelijke manier LB/PVV in. Hiervoor gebruikt u de groene tabel. De toelage is loon uit vroegere dienstbetrekking omdat er geen arbeid tegenover staat.
Het kind is niet verzekerd voor de werknemersverzekeringen.
Voor een eenmalige uitbetaling van de studietoelage gebruikt u de groene tabel voor bijzondere beloningen. Als een loontijdvak ontbreekt hoeft u geen werkgeversheffing Zvw af te dragen.
Betaalt u het kind een periodieke vergoeding? Dan moet u werkgeversheffing Zvw betalen. Er is dan sprake van loontijdvakken.
U kunt de studietoelage niet aanwijzen als eindheffingsloon, want er is geen sprake van loon uit tegenwoordige dienstbetrekking. Er is dus geen gerichte vrijstelling mogelijk.
Als de student bij u de loonheffingskorting laat toepassen, hoeft u tot een bepaald bedrag geen LB/PVV in te houden. Dit is van toepassing als de algemene heffingskorting gelijk is aan de in te houden loonheffing. Omdat u de groene tabel moet gebruiken, heeft de student geen recht op arbeidskorting.
Betaalt u de studietoelage rechtstreeks aan het kind van de werknemer, dan gebruikt u de volgende codes in de aangifte:
Als u een studietoelage voor het kind van de werknemer betaalt uit een studiefonds, is dit geen belast loon als het fonds voldoet aan de volgende voorwaarden:
Paragraaf 19.2.2 Handboek Loonheffingen (fondsenvrijstelling)
Gegevensspecificaties aangifte loonheffingen 2020
Belastingdienst.nl
Toelichting loonberekening VCR vanaf 2020
Studiekosten vergoeden aan kind werknemer
Vergoeding studiekosten kind van werknemer in Handboek LH
Wetsartikelen uit de Wet op de loonbelasting:
Studiekosten vergoeden aan kind werknemer
Meewerkende kinderen in de loonaangifte
Subsidie Praktijkleren 2019/2020 aanvragen
Een naamloze vennootschap (nv) verstrekt aandelenbonussen aan leden van de groepsraad. In de jaren vóór 2012 heeft de nv deze bonussen bij de betreffende werknemers individueel verloond, waarbij de nettowaarde van de bonus is gebruteerd tegen 108,3%.
Vanaf 2012 past de nv de werkkostenregeling toe en wijst de aandelenbonussen aan als eindheffingsloon. De nv is onderdeel van een concern. Omdat de vrije ruimte overschreden is, geeft zij de waarde van deze bonussen aan als eindheffing tegen een tarief van 80%.
De inspecteur accepteert de aanwijzing als eindheffingsbestanddeel niet. De waarde van de aandelenbonussen bedraagt meer dan de doelmatigheidsgrens van € 2.400 per werknemer per jaar. De inspecteur rekent de bonussen tot het werknemersloon voor zover ze meer bedragen dan € 2.400. De werkgever gaat in beroep.
Volgens de Hoge Raad moet de inspecteur bewijzen dat de aanwijzing als eindheffingsloon niet gebruikelijk is. Een verwijzing naar de doelmatigheidsgrens van € 2.400 is hiervoor niet genoeg. De Hoge Raad verwijst de zaak naar het hof.
Beide partijen onderbouwen hun stellingen opnieuw.
Een kleine groep werknemers ontvangt aandelenbonussen. Alleen voor deze groep wijst de werkgever de bonus aan als eindheffingsloon. Er is geen aanwijzing dat andere werknemers dezelfde aandelenbonus krijgen en dat de werkgever dit aanwijst als eindheffingsloon.
De inspecteur is daarom van mening dat het binnen het concern niet gebruikelijk is om bonussen onder te brengen in de vrije ruimte.
De Belastingdienst heeft een vragenlijst naar 88 vergelijkbare bedrijven verzonden om te onderzoeken of het gebruikelijk is dat een werkgever een bonus aanwijst als eindheffingsloon. Uit de vragenlijst blijkt dat meer dan de helft van deze bedrijven bonussen geeft aan werknemers. Er is maar 1 werkgever die bonussen aanwijst als eindheffingsloon. Bij deze werkgever zijn de bonussen beperkt van € 500 tot € 1.250.
Op basis van het bovenstaande heeft de inspecteur bewezen dat het niet gebruikelijk is om de aandelenbonussen aan te wijzen als eindheffingsloon. Volgens het hof is de uitvraag door de Belastingdienst representatief. Ook mag de Belastingdienst deze gegevens gebruiken om de gebruikelijkheid te onderzoeken.
Het hof oordeelt dat de nv de aandelenbonussen niet mag aanwijzen als eindheffingsloon. Het aanwijzen van deze bonussen voldoet niet aan de gebruikelijkheidstoets.
Gerechtshof Den Haag: ECLI:NL:GHDHA:2020:1562
Hoge Raad: ECLI:NL:HR:2019:1050
Als een werkgever de transitievergoeding betaalt samen met loon waarop de arbeidskorting van toepassing is, mag u de transitievergoeding toch aanwijzen als eindheffingsloon. U moet wel voldoen aan de gebruikelijkheidstoets. De transitievergoeding komt dan, voor zover aan de gebruikelijkheidstoets is voldaan, ten laste van de vrije ruimte.
Als u vergoedingen, verstrekkingen en terbeschikkingstellingen wilt aanwijzen als eindheffingsloon, mag u daarmee niet meer dan 30% afwijken van wat gebruikelijk is. Dit is de gebruikelijkheidstoets.
Vergoedingen, verstrekkingen en terbeschikkingstellingen van maximaal € 2.400 per persoon per jaar, vindt de Belastingdienst gebruikelijk. De afwijking van 30% geldt niet voor dit bedrag. U moet wel nagaan of aanwijzen wat redelijk is. Dit is niet het geval voor stagiairs en werknemers met een lager loon dan het minimumloon.
Een werkgever is een transitievergoeding van € 2.000 verschuldigd aan een werknemer. De werkgever betaalt deze tegelijkertijd met de resterende vakantie-uren en de opgebouwde vakantietoeslag. Het loon van de werknemer is hoger dan het minimumloon.
De werkgever wil de transitievergoeding aanwijzen als eindheffingsloon zodat deze onder de vrije ruimte valt. Mag dat?
De resterende vakantie-uren en de opgebouwde vakantietoeslag is loon uit tegenwoordige dienstbetrekking waarop de arbeidskorting van toepassing is. De werkgever betaalt dit samen met de transitievergoeding. De werkgever mag, als aan de gebruikelijkheidstoets is voldaan, de transitievergoeding daarom aanwijzen als eindheffingsloon.
Een transitievergoeding van € 2.000 is lager dan het bedrag dat de Belastingdienst gebruikelijk vindt, namelijk € 2.400 per werknemer per jaar. Het loon van de werknemer voldoet aan het minimumloon. Aan de gebruikelijkheidstoets is daarom voldaan. De werkgever mag een transitievergoeding van € 2.000 aanwijzen als eindheffingsloon.
De transitievergoeding van € 2000 valt onder de vrije ruimte. Voor zover de werkgever de vrije ruimte overschrijdt, is hij 80% eindheffing verschuldigd.
Artikel 31a, lid 1, letter f van de Wet loonbelasting 1964
Eindheffingsloon of loon werknemer: paragraaf 8.1.3 Handboek Loonheffingen
Gebruikelijkheidstoets: paragraaf 4.2 Handboek Loonheffingen
Codes bij aangeven transitievergoeding
Maandag t/m Vrijdag
09:00–17:30
Zaterdag-Zondag
Gesloten
Nationale feestdagen
Gesloten.
