De Belastingdienst kan niet garanderen dat er geen gevoelige informatie van mensen uitlekt, schrijft Trouw vrijdag. Dat komt bijvoorbeeld doordat niet wordt geregistreerd dat medewerkers gegevens opvragen.
Het nieuws komt uit een brief van directeur-generaal Jaap Uijlenbroek van de Belastingdienst aan de Autoriteit Persoonsgegevens (AP). Uijlenbroek noemt het “technisch niet mogelijk” om bij te houden wie gegevens uit de systemen van de fiscus inziet voor analyse. Ook is het onmogelijk om de toegang tot deze informatie te beperken.
Uijlenbroek schreef de brief naar aanleiding van een eerder onderzoek van de AP, na berichtgeving van het televisieprogramma Zembla. Daaruit bleek dat de Belastingdienst de financiële en persoonlijke gegevens van elf miljoen belastingbetalers en twee miljoen bedrijven in de periode tussen 2013 en 2016 onvoldoende heeft beveiligd.
Uit onderzoek van de AP blijkt verder dat honderd oud-medewerkers van de data-afdeling toegang bleven houden tot systemen, schrijft Uijlenbroek. De voormalige medewerkers hadden in sommige gevallen tot 150 dagen na vertrek nog toegang tot de informatie.
Weinig beloofde verbeteringen doorgevoerd
Tweede Kamerlid Pieter Omtzigt (CDA) laat weten dat uit de brief van Uijlenbroek blijkt dat “de Belastingdienst na 1,5 jaar weinig beloofde verbeteringen heeft doorgevoerd” . “Dat betekent dat een centrale database met gegevens van alle burgers behoorlijk onveilig is”, meent Omtzigt.
Hij vindt het “ernstig” dat de brief pas na maandenlang vragen is uitgegeven.
“En dan ook nog met het bericht dat het goed gaat. Dat klopt evident niet.”
Een woordvoerder van de Belastingdienst zegt dat er wel maatregelen worden genomen om te zorgen dat informatie niet uitlekt. Zo kunnen medewerkers alleen bestanden extern opslaan na toestemming van een leidinggevende.
Ook kunnen medewerkers niet alle internetpagina’s bezoeken en extern mailen.
“Technisch is dat op zich wel mogelijk, maar het wordt als een kwaadwillende handeling gezien. Er gelden gewoon regels waar consequenties aan verbonden zijn.”
De fiscus kwam ook met andere privacyzaken in het nieuws. In juni werd bekend dat de Belastingdienst pas in 2019 aan de nieuwe Europese privacywet kan voldoen, die in mei dit jaar in werking trad.
Een maand later meldde de AP op basis van onderzoek dat de fiscus de wet overtrad. Dat kwam doordat burgerservicenummers (BSN’s) werden verwerkt in btw-nummers van ondernemers met een eenmanszaak.
De AP stelde dat de Belastingdienst daar “zo snel mogelijk” mee moest stoppen. De Belastingdienst heeft daarvoor de tijd gekregen tot 1 januari 2019, daarna kan de privacywaakhond optreden.
Bron: ANP
De naar CO2-uitstoot gedifferentieerde bijtelling op de auto van de zaak heeft in de periode 2011-2016 tot minder CO2-uitstoot geleid. De effectieve milieuwinst is echter door diverse factoren lager uitgevallen. Een systeem met absolute kortingen in plaats van procentuele kortingen was effectiever geweest. Dit blijkt uit de evaluatie ‘Fiscale vergroening en de auto van de zaak’ van het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL).
Auto’s van de zaak zorgen voor bijna 25% van de jaarlijkse totale CO2–uitstoot door het Nederlandse personenautoverkeer en spelen daarmee een belangrijke rol in de vergroening van het Nederlandse wagenpark.
Als gevolg van de vergroening van de bijtelling werden in het afgelopen decennium steeds meer zuinige auto’s verkocht, terwijl de grote en minder zuinige modellen steeds minder populair werden. Uit de PBL-evaluatie blijkt dat de totale CO2-uitstoot van zakenauto’s 6% lager is dan zonder deze bijtelling het geval zou zijn geweest. Dit komt neer op een (deels toekomstige) afname van in totaal circa 1,6 megaton CO2.
De vergroening van de bijtelling van de afgelopen periode heeft ook z’n keerzijde. Het kost(te) de Nederlandse overheid € 3,7 miljard euro aan gederfde belastinginkomsten uit de bijtelling. Ook heeft de vergroening van de bijtelling onbedoeld geleid tot een toename van het marktaandeel van dieselauto’s, omdat bepaalde dieselmotoren ook onder de 14% bijtelling vielen. Met als gevolg een negatieve bijdrage aan de lokale luchtkwaliteit.
Daarnaast hebben bepaalde factoren ertoe geleid dat de (nationale) CO2-reductie van zakenauto’s lager is uitgevallen. Zo is het verschil tussen de tijdens de Europese typegoedkeuring vastgestelde CO2-uitstoot en de daadwerkelijk gemeten uitstoot in de praktijk de afgelopen jaren toegenomen. En blijkt ten opzichte van de conventionele auto’s een relatief groot aandeel van de (semi-)elektrische auto’s direct na afloop van het zakelijk gebruik te worden geëxporteerd. Daardoor slaat een deel van de CO2-reductie neer in het buitenland en draagt het niet bij aan het behalen van de nationale klimaatdoelstelling.
De vergroening in de bijtelling zou effectiever geweest zijn wanneer een systeem met absolute kortingen gehanteerd was in plaats van procentuele kortingen. Een naar CO2-uitstoot gedifferentieerde bijtelling met absolute kortingen leidt er namelijk toe dat goedkopere, veelal lichtere/zuinige, auto’s relatief meer korting krijgen dan duurdere, veelal zwaardere/onzuinige, auto’s. Omdat dieselauto’s gemiddeld duurder zijn in aanschaf, zou de verkoop van diesels hierdoor ook ontmoedigd zijn wat gunstig is voor de lokale luchtkwaliteit.
Ook zou het beleid effectiever zijn geweest indien elektrische auto’s meer zouden doorstromen naar de particuliere tweedehandsmarkt na afloop van het zakelijk gebruik.
Zie ook:
Het ministerie van Financiën grijpt in bij de Belastingtelefoon. Na de aanhoudende problemen met extreem lange wachttijden wordt de capaciteit van de dienst verhoogd. Wel is de verwachting dat het herstel nog tot zeker het einde van het jaar gaat duren.
Dat schrijft staatssecretaris van Financiën Menno Snel in een brief(pdf) aan de Tweede Kamer.
Vorige maand erkende Snel dat de problemen bij de Belastingtelefoon flink erger zijn dan verwacht. Door een reeks inschattingsfouten lopen de wachttijden voor zowel ondernemers als particulieren fors op. Met name particulieren moesten een stuk langer wachten dan uit eerdere informatie van de staatssecretaris bleek.
Vooral de laatste dagen van juni en de eerste dagen van juli ging het mis. De gemiddelde wachttijd liep toen op tot bijna tien minuten, met uitschieters tot wel zeventig minuten.
De staatssecretaris betreurt die gang van zaken en belooft meer mankracht. “Ik streef er naar de bereikbaarheid begin 2019 weer op het niveau de eerste helft van 2017 te brengen”, schrijft Snel, die de capaciteit van de Belastingtelefoon met 160 fte vergroot en ‘voor het verbeteren van de kwaliteit van beantwoording van de wet- en regelgevingsvragen’ nog eens 50 fte uittrekt.
Afgelopen juni had het onderdeel van de Belastingdienst de beschikking over 747 fte, naast 764 fte aan uitzendkrachten, blijkt uit de antwoorden van Snel op Kamervragen van Helma Lodders (VVD) en Pieter Omtzigt (CDA).
Daaruit komt ook naar voren dat het ziekteverzuim van vaste werknemers van de Belastingtelefoon dit jaar rond de 10 procent schommelt. Dat is flink hoger dan het landelijk gemiddelde, dat lag in het eerste kwartaal van 2018 op 4,9 procent. Ook uitzendkrachten melden zich vaak ziek bij de Belastingtelefoon: ruim 7 procent.
Het ministerie belooft dat het de ontwikkeling van de bereikbaarheid van de Belastingtelefoon en het aantal klachten de komende maanden ‘nauwgezet’ in de gaten houdt.
Bron • RTL Z
De Belastingtelefoon kampt met ernstige problemen de afgelopen maanden. Door een reeks inschattingsfouten lopen de wachttijden fors op. Voor particulieren zijn de wachttijden vaak nog langer dan uit de eerdere informatie van de staatssecretaris blijkt. Meer dan een miljoen bellers haakten dit jaar af omdat ze te lang in de wacht stonden.
Op 13 juli schreef staatssecretaris van Financiën Menno Snel in een brief aan de Tweede Kamer dat de bereikbaarheid van de Belastingtelefoon te wensen overlaat. Dat is vooral te wijten aan het gevoerde beleid.
Zo was erop gerekend dat meer mensen naar antwoorden op hun vragen online zouden zoeken, waardoor de capaciteit ‘te scherp’ was ingepland. Om dat op te vangen moesten de medewerkers een groter deel van hun dag aan de telefoon zitten, maar dat zorgde weer voor meer ziekteverzuim.
In het begin van het jaar waren was er een aantal flinke pieken te zien in aanloop naar de aangifteperiode. Daarna daalde de wachttijd snel, maar vanaf de zomer ging het weer rap bergafwaarts.
Vooral de laatste dagen van juni en de eerste dagen van juli waren dramatisch. De gemiddelde wachttijd liep op tot bijna 10 minuten, met uitschieters ver omhoog. De top van Berg Ellende werd door twee bellers beklommen op 2 juli, rond half tien.
Zij stonden allebei zo’n 70 minuten in de wacht voordat ze iemand aan de lijn kregen voor een antwoord op hun vraag over toeslagen. Twee anderen die over hetzelfde onderwerp belden gaven er na gemiddeld 21 minuten de brui aan, niet onterecht.
Sowieso moeten mensen met vragen over toeslagen geduldig zijn. Door de bank genomen duurt het aanzienlijk langer voor je iemand aan de lijn krijgt als je een vraag over dit onderwerp hebt.
Voor die groep liep de gemiddelde wachttijd begin juli op tot een kwartier.
Die extremen zijn in de cijfers die staatssecretaris Snel naar de Kamer stuurde maar moeilijk te zien. Dat komt omdat alles op een hoop wordt gegooid: particuliere vragen, vragen van ondernemers, vragen over de Douane en vragen van intermediairs, bijvoorbeeld.
Als we de data niet allemaal samenvoegen, maar verder uitsplitsen, is ook goed te zien dat de wachttijd voor particulieren (voor vragen die niet met toeslagen te maken hebben) – op een maand na – sowieso een stuk langer zijn dan gemiddeld.
Zo was de gemiddelde wachttijd in juni 442 seconden (7,3 minuten), schreef de staatssecretaris. Dat klopt, maar dat beschrijft niet de mate van geduld die particulieren moeten hebben. Zij stonden gemiddeld 532 seconden (bijna 9 minuten) in de wacht.
Al dat wachten werd veel mensen ook te veel. In juni gaven dagelijks zo tussen de 8000 en 16.000 mensen na een poosje de moed op en verbraken de verbinding voor ze geholpen werden.
Tot augustus werden er in totaal 6,2 miljoen telefoontjes beantwoord en maar liefst 1 miljoen mensen hingen op terwijl ze in de wachtrij stonden. Daarmee is 13,9 procent van de telefoontjes voor niets. Daarbij zijn de mensen die niet eens door het keuzemenu kwamen niet meegeteld.
Ook deze week was er weer sprake van fikse problemen. Zo was gisteren de Belastingtelefoon tijdelijk helemaal niet bereikbaar door een technische storing.
Door een technische storing is de Belastingtelefoon momenteel niet bereikbaar. We werken hard aan een oplossing. Heb je een vraag waar geen persoonlijke gegevens voor nodig zijn, dan kun je ook terecht op belastingdienst info service .
Bron: RTL Z
Informatie over de nieuwe regels voor het inhouden en betalen van de loonheffingen vanaf 1 januari 2019 .
Wij verwijzen hierin naar het ‘ Handboek Loonheffingen 2018 ’.
Het ‘Handboek Loonheffingen 2019’ kunt u vanaf begin februari 2019 online raadplegen en downloaden. De onlineversie van het handboek houden we doorlopend actueel. Van de downloadversie plaatsen we elk kwartaal een geactualiseerde versie.
1e nieuwsbrief verschijnt weer in juli Net als vorig jaar verschijnt de 1e uitgave van de nieuwsbrief in juli. Dan bent u zo vroeg mogelijk op de hoogte van de veranderingen voor 2019 die op dit moment al bekend zijn. Eventuele wijzigingen uit het Belastingplan 2019 en de tarieven en percentages voor 2019 staan in de volgende uitgaven van de nieuwsbrief. Die zullen, zoals u gewend bent, verschijnen in november en december 2018 en begin 2019.
nieuwsbrief_loonheffingen_2019
Zie ook:
Nieuwsbrief_loonheffingen 2018 maart
In het handboek van de Belastingdienst vindt u alle informatie over de loonheffingen in 2018 zoals de loonbelasting/premie volksverzekeringen, premies werknemersverzekeringen en de inkomensafhankelijke bijdrage Zorgverzekeringswet. In dit handboek wordt ook ingegaan op de administratieve verplichtingen die u als inhoudingsplichtige (werkgever) heeft.
De politieke onrust rondom de onbereikbare Belastingtelefoon is nog niet afgelopen. Kamerleden Omtzigt (CDA) en Lodders (VVD) stellen een nieuwe reeks Kamervragen, vooral over de rol van uitzendkrachten.
Het is de tweede reeks vragen die de Kamerleden stellen over de Belastingtelefoon, nadat deze krant begin deze maand berichtte dat de fiscus heel slecht te bereiken is door mensen die telefonisch een paar vragen willen stellen.
Eén man probeerde al twee weken meerdere keren per dag te bellen, maar kwam niet eens in de wachtrij. De verbinding werd vanwege de grote drukte telkens verbroken.
Uit een eerste reeks kamervragen van Omtzigt en Lodders kwam het beeld naar boven van een Belastingtelefoon die met veel kuren kampt. Er is te weinig bemanning aan de telefoon, door de werkdruk neemt het ziekteverzuim toe en mensen hangen langer aan de lijn omdat ze eerst stoom af moeten blazen over hoe lang ze in de wachtrij hebben gestaan.
Een ander probleem is dat er de afgelopen tijd veel ervaren krachten de deur bij de Belastingtelefoon gedwongen achter zich dicht hebben moeten trekken, omdat zij het maximale aantal tijdelijke contracten hebben bereikt en geen vast contract krijgen. En omdat er een jaar geleden een nieuw uitzendbureau aan de slag ging voor de Belastingtelefoon zijn er veel nieuwe medewerkers in dienst gekomen die nog opgeleid moeten worden.
Omtzigt en Lodders willen nu meer duidelijkheid over de bemanning van de Belastingtelefoon. Zij vragen onder meer aan staatssecretaris Snel (Financiën) waarom goede uitzendkrachten niet met een vast contract aan de slag kunnen. En ze willen weten waarom de fiscus het verstandig vindt om in de huidige krappe arbeidsmarkt te blijven werken met tijdelijke krachten.
Deze vraag beantwoordt staatssecretaris Snel van Financiën naar aanleiding van de brief Fiscale beleidsagenda. Hoe staat het kabinet tegenover een verhoging van de vrije ruimte? Wat blijkt uit de evaluatie van de werkkostenregeling?
De werkkostenregeling (WKR) bestaat uit een aantal gerichte vrijstellingen, nihilwaarderingen, waarderingsforfaits en een vrije ruimte (1,2% van de fiscale loonsom; tot 1 januari 2015: 1,5%).
Voor zover de waarde van beloningselementen die in de vrije ruimte worden ondergebracht meer bedraagt dan de omvang van de vrije ruimte, is de werkgever een eindheffing van 80% verschuldigd.
In de periode 2011 tot en met 2015 zijn een aantal wijzigingen doorgevoerd in de WKR. De algemene lijn daarbij is dat gerichte vrijstellingen werden toegevoegd, waarbij als dekking de vrije ruimte werd verkleind.
Het gebruik van de gerichte vrijstellingen, nihilwaarderingen en vrije ruimte hoeft niet te worden aangegeven bij de loonaangifte. Er kan daarom geen actueel realisatiecijfer worden gegeven van het totale budgettaire belang, aldus de staatssecretaris.
Een verhoging van de vrije ruimte met 0,1 procentpunt leidt naar schatting tot een budgettaire derving van € 92 miljoen in 2019. Deze inschatting is gebaseerd op de totale loonsom en de ontvangsten aan eindheffing. Dit is geen vaste sleutel: bij grotere wijzigingen van de hoogte van de vrije ruimte, moet een nieuwe berekening gemaakt worden.
Bij de evaluatie van de werkkostenregeling noemt 6,5 procent van alle werkgevers de vrije ruimte van 1,2% te laag of de 80%-heffing te hoog.
De invoering van de WKR heeft ertoe geleid dat 14% van de werkgevers veranderingen heeft doorgevoerd in de vergoedingen en verstrekkingen. Bij de bedrijven met 250 en meer is dat zelfs de helft.
De aanpassingen in de vergoedingen en verstrekkingen betroffen grotendeels een inperking. Meer dan de helft van de bedrijven heeft vergoedingen en verstrekkingen afgeschaft of versoberd.
Bij de inperkingen is het afschaffen of inperken van fietsregelingen veruit het meest genoemd. Vervolgens worden veel genoemd: feesten/uitjes/etentjes, onkostenvergoedingen en representatiekosten, reis- en parkeerkosten, kerstpakketten, fitness, telefoonkosten en maaltijden/lunches.
Over het algemeen blijven werkgevers binnen de vrije ruimte. Veelal hebben ze nog enige ruimte over. Circa 5% van de bedrijven geeft aan de vrije ruimte te overschrijden. Bij grotere bedrijven is het percentage bedrijven dat de vrije ruimte overschrijdt hoger dan bij de kleinere bedrijven. Bij de redenen van de overschrijding worden personeelsfeesten het meest genoemd.
In het onderzoek wordt op basis van de aangiften loonbelasting over 2015 en 2016 vastgesteld dat 3-4% van de bedrijven eindheffing moet betalen door overschrijding van de vrije ruimte.
Bij bedrijven met een overschrijding bedraagt volgens de evaluatie de overschrijding gemiddeld 0,4% van de loonsom. Bij de kleinste bedrijven (1-5 werknemers) met een overschrijding ligt die gemiddelde overschrijding iets boven 1%. De gemiddelde eindheffing in 2016 bedraagt bij kleine bedrijven € 803, terwijl de mediaan in deze groep € 280 is. Iets minder dan de helft van de bedrijven die in 2015 eindheffing betaalden, betaalde ook in 2016 eindheffing.
Werkgevers, intermediairs en medewerkers van de Belastingdienst geven aan dat overschrijdingen van de vrije ruimte met name door personeelsfeesten en bedrijfsjubilea worden veroorzaakt.
Het kabinet concludeert dat de WKR over het algemeen financieel voordeliger is voor de werkgever dan het oude systeem. In de enquête geeft 6-10% van de bedrijven aan dat ze meer zijn gaan betalen. Van de kleinste bedrijven geeft 2% aan minder te zijn gaan betalen, terwijl dit van de grootste bedrijven 19% is. Met name de grote bedrijven lijken dus meer financiële ruimte te hebben gekregen, terwijl grote bedrijven vaker dan kleine bedrijven eindheffing betalen.
Op basis van het lage percentage bedrijven dat de vrije ruimte overschrijdt, concludeert het kabinet dat de verhouding met de gerichte vrijstellingen en nihilwaarderingen voor het overgrote deel voldoet. De afgedragen loonbelasting voor vergoedingen en verstrekkingen is per saldo eerder afgenomen dan toegenomen, hoewel dit per bedrijf verschilt.
Op basis van de evaluatie werkkostenregeling blijkt dat veruit de meeste werkgevers geen eindheffing WKR hoeven te betalen. Het kabinet ziet daarom geen aanleiding om de regeling budgettair te verruimen.
Dat betekent dat een eventuele toename van de gerichte vrijstellingen zal moeten worden gecompenseerd met een verkleining van de vrije ruimte. In dat geval gaan sommige werkgevers erop vooruit en andere erop achteruit.
Het onderzoeksrapport stelt dan ook:
“De bereidheid om meer gerichte vrijstellingen te hanteren tegen een kleinere vrije ruimte hangt sterk af van de gerichte vrijstelling waar het om gaat en met welk percentage de vrije ruimte wordt ingeperkt. Dat kan voor elk bedrijf verschillen.”
Daarnaast leiden extra gerichte vrijstellingen tot hogere administratieve lasten. Het kabinet concludeert dan ook dat het zeer terughoudend moet omgaan met verzoeken tot uitbreiding van het aantal gerichte vrijstellingen.
Antwoorden vragen n.a.v. fiscale beleidsagenda
Dat melden wetenschappelijk medewerkers Nicole Bosch en Francois Lafont van het Centraal Planbureau (CPB) in een brede studie in het economenblad ESB dat deze week verschijnt.
Door hun winst over enkele jaren uit te smeren, of gebruik te maken van belastingfaciliteiten, kunnen ondernemers het bedrag verlagen dat ze als vennootschapsbelasting moeten afdragen.
Nieuwe data over de directeuren-grootaandeelhouders boden Bosch en Lafont een inkijkje in de manier waarop ze hun inkomen aanpassen in reactie op een wijziging van de vennootschapstarieven.
In de politieke discussie over de verlaging van de vennootschapstarieven was er veel aandacht voor het gedrag van multinationals en lag de focus minder op het gedrag van middelgrote bedrijven, stellen de onderzoekers, verwijzend naar de bv’s met directeuren-grootaandeelhouders (dga’s).
Terwijl voor de schatkist de opbrengst ongeveer even groot is.
Deze dga’s betaalden in 2016 over hun inkomen uit de besloten vennootschap ongeveer €8,5 miljard van de in totaal €19 miljard vennootschapsbelasting.
Ondernemers kennen de inkomensgrens voor de vennootschapsbelasting en reageren hier volgens de onderzoekers op door hun winstinkomen aan te passen.
Dat gebeurt vooral via aftrekposten en de verliesverrekening. Deze verliesverrekening is onder andere bedoeld om fluctuerend inkomen te ondersteunen.
En dat dit nodig is bewijst de grote daling van de winsten tijdens de crisis, schrijven zij in ESB.
Het opvoeren van de investeringsaftrek zonder dat er extra investeringen tegenover staan, is een onbedoeld gevolg van het beleid, zo geven zij de beleidsmakers mee.
Het Handboek Ondernemen wordt door de Belastingdienst elk jaar geüpdatet.
Het handboek is voor iedereen die in Nederland een onderneming wil starten of al een onderneming heeft, en daarbij zelf zijn administratie doet.
Het handboek is vooral voor de eenmanszaak, maar bevat ook veel nuttige informatie voor ondernemingen met een andere rechtsvorm. Ondernemers krijgen te maken met belastingen en sociale verzekeringen. De fiscus maakt de ondernemer in dit handboek wegwijs in zijn fiscale rechten en plichten.
Waar krijgen ondernemers mee te maken? Welke eisen worden er gesteld aan de administratie? Hoe zit het met investeringen en met bedrijfsruimte? Wat te doen als er personeel in dienst komt? En vooral, welke gevolgen hebben deze kwesties voor de belastingen, bijdragen en premies? Ook geeft het handboek informatie over ondernemen in het buitenland.
Hoewel het handboek vooral is toegespitst op startende en kleine ondernemingen, bevat het veel bruikbare informatie voor middelgrote of grote ondernemingen. De eerste vier hoofdstukken van het handboek bieden vooral praktische informatie over hoe u een onderneming start en met welke organisaties u dan te maken krijgt. Bijvoorbeeld hoe en wanneer u zich moet aanmelden bij de Kamer van Koophandel, wanneer u ondernemer voor de inkomstenbelasting bent of wanneer u ondernemer voor de BTW bent. Daarnaast bevat het handboek aandachtspunten over het belang van een goede boekhouding en administratie (tool) en beschrijft het waaruit een gedegen administratie bestaat.
Het handboek gaat ook in op kosten die u maakt en investeringen die u doet om omzet te creëren en winst te maken of als u personeel in dienst neemt. U vindt informatie over aspecten als bedrijfskosten, afschrijvingen (tool) en reserves, het aanleggen van een salarisadministratie (tool), loonheffingen en de auto van de zaak. Wilt u internationaal zaken gaan doen, dan moet u zich weer in heel andere terreinen verdiepen. U moet informeren over invoer en export (tool). Ook krijgt u te maken met een aantal speciale belastingregelingen. Als u werknemers in dienst heeft die voor u in het buitenland werkzaamheden verrichten, gelden er namelijk andere regels voor de loonbelasting en sociale zekerheid. Ook hierover informeert het Handboek Ondernemen.
Als uw onderneming ophoudt te bestaan, bijvoorbeeld als de eigenaar komt te overlijden, moet u de balans opmaken en afrekenen met de Belastingdienst. In het laatste hoofdstuk van het handboek leest u welke regels er dan van toepassing zijn. Het kan ook gebeuren dat uw organisatie failliet gaat. Hoe het faillissement wordt afgewikkeld, hangt onder meer af van de rechtsvorm (tool) van de onderneming. Ook over deze minder rooskleurige kanten van ondernemen biedt het handboek u de nodige informatie.
In het laatste servicekatern van het Handboek ondernemen (tool) vindt u een overzicht van veel gestelde vragen, een verklarende woordenlijst, een lijst van handige internetadressen en telefoonnummers en links naar brochures die voor (startende) ondernemers nuttig zijn.
Voor de startende en kleine ondernemer over belastingen, bijdragen en premies geeft antwoord op deze vragen.
Het handboek bevat de volgende hoofdstukken:
1 Als u een eigen bedrijf begint
2 Aanmelden bij de Kamer van Koophandel en de Belastingdienst
3 Algemene spelregels
4 Een administratie opzetten
5 Kosten van uw onderneming, vrijstellingen, fiscale aftrekposten en verliesverrekening
6 Bedrijfsruimte
7 Investeren en inkopen
8 Autokosten
9 Btw berekenen over uw omzet
10 Hulp in uw onderneming
11 Personeel in uw onderneming
12 Zakendoen met het buitenland
13 Aangifte doen, belasting, inkomensafhankelijke bijdrage Zvw en premies betalen
14 Uw onderneming overdragen
15 Uw onderneming stopt
Servicekatern
Veelgestelde vragen
Verklarende woordenlijst
Gebruikte afkortingen
Handige internetadressen en telefoonnummers
(pdf)
Handboek ondernemen 2018
Het wordt een stuk aantrekkelijker gemaakt een fiets van de zaak te krijgen door een versimpeling van de fiscale fietsregeling. De regeling wordt de komende tijd samen met brancheverenigingen uitgewerkt en moet per 1 januari 2020 ingaan.
Een fiets of auto wordt vaak ook privé gebruikt. Mensen moeten voor dit privégebruik belasting betalen over de waarde van het voordeel dat ze genieten. Bij auto’s van de zaak wordt deze waarde vastgesteld via een forfait, waarmee de gebruiker het privégebruik kan afkopen.
Voor een fiets is dit nu niet zo. Fietsers moeten daardoor precies bijhouden hoeveel kilometer zij fietsen voor woon-werkverkeer en hoeveel zij privé fietsen.Van die privékilometers worden zaken als onderhoudskosten, reparaties, verzekeringen en – bij een elektrische fiets – stroomverbruik afgetrokken. Het bedrag dat onderaan de streep overblijft, moeten werkgevers bij het belastbare salaris optellen.
Door deze ingewikkelde regels wordt volgens de branche zeer beperkt gebruik gemaakt van een fiets van de zaak, terwijl ruim 700.000 mensen privé gebruik maken van een auto van de zaak.
De regels voor een fiets van de zaak worden minder ingewikkeld door een systeem van forfaitaire bijtelling in te voeren. Zo hoopt staatssecretaris Menno Snel van Financiën meer forenzen op de fiets te krijgen.
Mensen gebruiken hun fiets of auto van de zaak ook vaak privé. Over die privékilometers moeten ze belasting betalen.
Voor een leaseauto is dat overzichtelijk, doordat de Belastingdienst een vast bedrag bij het salaris optelt en daarover belasting heft.
Maar voor een fiets moeten mensen precies bijhouden hoeveel kilometers ze afleggen voor hun werk en hoeveel in hun vrije tijd. Daarvan moeten ze dan weer kosten voor onderhoud en verzekeringen aftrekken. Dat levert heel wat gereken en gedoe op.
Vanaf 1 januari 2020 moeten mensen ook voor hun fiets een zogeheten bijtelling betalen. Zo willen Snel en zijn collega Stientje van Veldhoven van Infrastructuur en Waterstaat meer mensen bewegen de fiets te nemen.
Nu steekt het aantal fietsen van de zaak nog schril af bij de 700.000 auto’s van de zaak. Terwijl fietsen ”gezond is en goed voor het milieu en files vermindert”, aldus Snel. Hoe hoog de bijtelling voor fietsen wordt, is nog onduidelijk.
De leasefiets mag straks naast de auto van de zaak gebruikt worden. Juist die combinatie moet het aantrekkelijker maken om een deel van de week fietsend naar het werk te gaan in plaats van met de auto. Meer dan de helft van de autoritten is korter dan 7,5 kilometer.
ANWB, BOVAG, Fietsersbond, Natuur & Milieu, RAI Vereniging en VNA zijn blij met de komst van de regels voor de leasefiets. Volgens de organisaties is het gebruik van de fiets onder meer belangrijk om de groeiende bereikbaarheidsproblemen aan te pakken.
Verder draagt fietsen bij aan het terugdringen van CO2-uitstoot, het verbeteren van de luchtkwaliteit en de volksgezondheid.
De maatschappelijke voordelen worden door de brancheorganisaties geschat op zo’n 50 miljoen euro per jaar. Dit behelst onder meer besparingen op CO2-uitstoot en minder kosten voor ziekte en verzuim.
Het kabinet probeert op meer manieren fietsen naar het werk te stimuleren. Zo wordt er eenmalig 100 miljoen euro uitgetrokken voor de cofinanciering van gemeentelijke en provinciale investeringen in fietsinfrastructuur en fietsenstallingen bij OV-knooppunten.
Daarnaast wil het kabinet meer samenwerken met werkgevers en regionale overheden om te kijken hoe nog meer forenzen gestimuleerd kunnen worden vaker de fiets te pakken.
Het kabinet stimuleert op verschillende manieren het fietsen naar het werk. Zo trekt het kabinet eenmalig een bedrag van 100 miljoen euro uit voor cofinanciering van gemeentelijke en provinciale investeringen in fietsinfrastructuur en fietsenstallingen bij OV-knooppunten.
Ook wordt de samenwerking met werkgevers en regionale overheden gezocht om de komende jaren meer forenzen op de fiets te krijgen.
