De Belastingdienst heeft geconstateerd dat de meerderheid van de ingediende verzoeken niet compleet is. Vaak is het aanvraagformulier niet volledig ingevuld en zijn niet alle bijlagen verzonden. Dit leidt tot een verstoring van het werkproces van de Belastingdienst en zorgt voor langere doorlooptijden.
Om u te helpen bij het juist invullen van het verzoek voor toepassing van de 30%-regeling, heeft de Belastingdienst een 30% regeling stappenplan gemaakt.
Gerelateerde informatie: Verzoek loonheffingen 30%-regeling 2019 Hoofdstuk 17.4.2 Handboek loonheffingen
De tarieven, bedragen en percentages vanaf 1 januari 2019 zijn daardoor verplaatst van punt 10 naar punt 14.
Zie ook: Handboek-loonheffingen 2019
Dan hebt u van de Belastingdienst een brief ontvangen met een stappenplan voor het juist indienen van het verzoek.
De Belastingdienst heeft geconstateerd dat de meerderheid van de ingediende verzoeken niet compleet is. Vaak is het aanvraagformulier niet volledig ingevuld en zijn niet alle bijlagen verzonden. Dit leidt tot een verstoring van het werkproces van de Belastingdienst en zorgt voor langere doorlooptijden.
Om u te helpen bij het juist invullen van het verzoek voor toepassing van de 30%-regeling, heeft de Belastingdienst een stappenplan gemaakt. Als u het verzoek indient volgens het stappenplan, ontvangt u zo snel mogelijk een beslissing op uw verzoek.
Om de 30%-regeling voor ingekomen werknemers te mogen toepassen, heeft een werknemer een beschikking van de Belastingdienst nodig. Bij veel aanvragen voor zo’n beschikking die werkgevers in 2017 en 2018 verstuurden, bleken zij het aanvraagformulier niet volledig te hebben ingevuld of niet alle bijlagen bijgesloten te hebben. De Belastingdienst kan deze aanvragen niet verwerken en heeft die werkgevers daarom een stappenplan gestuurd waarmee zij alsnog een verzoek kunnen indienen. Ook het formulier waarmee de aanvraag kan worden ingediend, is vernieuwd. Het aanvraagformulier op de site van de Belastingdienst heet nu ‘Verzoek Loonheffingen 30%-regeling 2019‘ (pdf).
Als uw organisatie een werknemer uit het buitenland aanneemt, dan mag de werkgever de extra kosten voor zijn tijdelijke verblijf in Nederland onder voorwaarden onbelast vergoeden. Werkgevers kunnen dan de werkelijk gemaakte extraterritoriale kosten onbelast vergoeden of gebruikmaken van de forfaitaire 30%-regeling. De werknemer kan dan maximaal 30% van zijn loon inclusief de vergoeding onbelast ontvangen zonder dat hier nader bewijs tegenover moet staan. Voor toepassing van de 30%-regeling gelden wel bepaalde voorwaarden, zoals een deskundigheidsvereiste. De deskundigheid hangt samen met het salaris dat de ingekomen werknemer verdient, zo stelt de Belastingdienst.
Als de werkgever nu een verzoek indient voor toepassing van de 30%-regeling, kan de Belastingdienst een beschikking afgeven voor een periode van vijf jaar. Tot en met 2018 was de maximale looptijd van de regeling nog acht jaar. De nieuwe maximumduur geldt ook voor bestaande beschikkingen. Wel geldt er dan soms een overgangsregeling.
De tarieven, bedragen en percentages met ingang van 1 januari 2019 zijn daardoor verplaatst van punt 10 naar punt 14.
Alleen als buitenlandse werknemers specifieke kennis of vaardigheden hebben, mogen organisaties onder voorwaarden de 30%-regeling voor hen toepassen. De salarisnorm die past bij deze forfaitaire vergoeding voor extraterritoriale kosten is per 1 januari 2019 verhoogd.
Buitenlandse werknemers maken vaak extra kosten voor hun verblijf in Nederland.
Voor vergoeding van deze extraterritoriale kosten > zoals de kosten voor huisvesting > geldt een gerichte vrijstelling, zolang de werkgever de werkelijke kosten per werknemer in de loonadministratie bijhoudt. Maar de werkgever heeft soms de optie om maximaal 30% van het loon onbelast te vergoeden, wat veel administratief werk scheelt. Werkgevers kunnen alleen kiezen voor deze 30%-regeling onder bepaalde voorwaarden.
De regeling is alleen voor buitenlandse werknemers die bij een Nederlandse organisatie in dienst komen en een specifieke deskundigheid hebben. De Belastingdienst gaat ervan uit dat werknemers over deze deskundigheid beschikken als ze een bepaald salaris verdienen. In de derde uitgave van de Nieuwsbrief Loonheffingen 2019 stelde de Belastingdienst de nieuwe inkomensgrens voor de 30%-regeling per 1 januari 2019 op € 37.743 per jaar. In 2018 lag deze grens nog bijna € 500 lager.
Voor buitenlandse werknemers die jonger zijn dan 30 jaar en die in het wetenschappelijk onderwijs een Nederlandse mastertitel (of gelijkwaardige buitenlandse titel) hebben gehaald, geldt een lagere salarisnorm. Voor hen ligt de grens per 1 januari 2019 op € 28.690.
Werknemers die wetenschappelijk onderzoek doen bij bepaalde instellingen hoeven helemaal niet aan een salarisnorm te voldoen. Hetzelfde geldt voor artsen in opleiding.
Als vrijwel alle werknemers in de betreffende sector voldoen aan de bovengenoemde inkomensnorm > zoals bij profvoetballers > is dat geen onderscheidende factor meer. Dan komt het zogenoemde schaarstevereiste om de hoek kijken. De werkgever moet dan ook aantonen dat de deskundigheid van de buitenlandse werknemer op de Nederlandse arbeidsmarkt niet of nauwelijks te vinden is.
Zie ook:
Kortere looptijd 30%-regeling
Kortere looptijd 30% regeling en overgangsrecht
Overgangsrecht bij beperking 30% regeling!
30% regeling
