In de nieuwsbrief vindt u onder meer informatie over de loonbelastingtabellen, de heffingskortingen, de aangifte loonheffingen en de bijtelling. Het gaat hier om wijzigingen die nu al bekend zijn.
In de 2e uitgave zijn er 3 onderwerpen toegevoegd:
Verder zijn een aantal onderwerpen aangepast:
Mogelijke wijzigingen uit het Belastingplan 2019 en de tarieven en percentages voor 2019 vindt u in de volgende versies van de nieuwsbrief.
Het Handboek Loonheffingen 2019 is vanaf begin februari 2019 online te raadplegen en te downloaden. In deze nieuwsbrief vindt u informatie over de nieuwe regels voor het inhouden en betalen van de loonheffingen vanaf 1 januari 2019. Wij verwijzen hierin naar het ‘Handboek Loonheffingen 2018’ (hierna: Handboek 2018). U vindt het Handboek 2018 online op belastingdienst.nl/loonheffingen. Downloaden van onze internetsite kan ook.
Het ‘Handboek Loonheffingen 2019’ kunt u vanaf begin februari 2019 online raadplegen en downloaden. De onlineversie van het handboek houden we doorlopend actueel. Van de downloadversie plaatsen we elk kwartaal een geactualiseerde versie.
Het loonkostenvoordeel (LKV) is op 1 januari 2018 in werking getreden. In 2019 vindt de eerste afrekening plaats.
De premiekortingen zijn met ingang van 2018 vervangen door het LKV. Daarnaast zijn de doelgroepen verbreed. De premiekorting jongere werknemer is vervallen.
Het LKV is een jaarlijkse tegemoetkoming voor werkgevers die een of meer werknemers in dienst nemen uit doelgroepen die vaak lastig aan het werk komen. Het gaat om de volgende doelgroepen:
Het maximale LKV per werknemer per kalenderjaar bedraagt voor doelgroep 1, 2 en 4:
€ 3,05 per uur en € 6.000 per jaar.
Voor de doelgroep banenafspraak en scholingsbelemmerden bedraagt het maximale LKV per werknemer per kalenderjaar:
€ 1,01 per uur en € 2.000 per jaar.
De maximale termijn van het LKV is drie jaar, met uitzondering van het herplaatsen van arbeidsgehandicapte werknemers. Daarvoor geldt het LKV één jaar.
Als de werkgever in aanmerking komt voor zowel LKV als LIV (lage-inkomensvoordeel), dan wordt alleen het hoogste bedrag uitbetaald. Een LKV en het jeugd-LIV kunnen wel samenlopen.
In de aangifte loonheffingen zet u de indicatie voor ‘LKV’ op ‘ja’. Let op: dit mag pas als de werkgever over een kopie doelgroepverklaring LKV van de werknemer beschikt.
UWV berekent op basis van de loonaangiften over 2018 voor welke werknemers de werkgever recht heeft op het LKV.
Als de werkgever recht heeft, ontvangt u eerst van UWV een voorlopige berekening. U ontvangt deze in 2019. Controleer deze berekening goed. Van de Belastingdienst ontvangt u uiterlijk 31 juli 2019 een definitieve berekening. Het LKV wordt binnen 6 weken na de datum van de definitieve berekening door de Belastingdienst aan u betaald. Van de Belastingdienst ontvangt u de betaling na afloop van het kalenderjaar.
De stappen op een rij. Dit proces is elk jaar hetzelfde voor zowel het LKV, de LIV als het jeugd-LIV.
Stap 1. Vanaf 1 februari 2019
UWV stelt vast voor welke tegemoetkoming(en) uit de Wet tegemoetkomingen loondomein de werkgever in aanmerking komt en bepaalt de hoogte en duur.
Stap 2. Uiterlijk 14 maart 2019
UWV verstuurt een voorlopige berekening aan de werkgever ter controle.
Stap 3. Uiterlijk 1 mei
Werkgever kan eventueel een correctiebericht indienen naar aanleiding van de voorlopige berekening.
Stap 4. Uiterlijk 31 juli
De Belastingdienst verstuurt een definitieve berekening aan de werkgever.
Stap 5. Uiterlijk 12 september
Binnen zes weken betaalt de Belastingdienst de tegemoetkoming(en) uit aan de werkgever.
Zie pdf uitleg wet-tegemoetkomingen-loondiensten
De Belastingdienst heeft op het Forum Salaris een update gepubliceerd van de handreiking Wovon (Wet overgang van onderneming). In de handreiking wordt ingegaan op de loonheffingsaspecten die kunnen spelen bij overgang van onderneming.
De update heeft met name betrekking op loonkostenvoordelen die per 1 januari 2018 van toepassing zijn en het per die datum vervallen van de premiekortingen. De volgende informatie is toegevoegd:
De Wovon valt onder het arbeidsrecht (Boek 7.10, afdeling 8 van het Burgerlijk Wetboek). De Wovon houdt in dat als een werkgever een onderneming overneemt, hij ook het personeel moet overnemen. Het uitgangspunt hierbij is dat voor het personeel niets verandert. De nieuwe werkgever mag de arbeidsovereenkomsten niet wijzigen en geen mensen ontslaan. Het personeel mag alleen ontslagen worden op grond van aantoonbare economische, technische of organisatorische redenen.
De Wovon is van toepassing als een onderneming of een deel daarvan overgaat. Hierbij moet de identiteit van (het gedeelte van) de onderneming die overgaat behouden blijven.
Voorbeelden:
• Overname door overdracht van activa en eventueel passiva.
• Rechtsvormwijziging
Bijvoorbeeld de omzetting van een eenmanszaak in een BV.
• Splitsing of fusie
Bij een splitsing wordt een onderneming gesplitst en verdeeld over 1 of meer nieuwe of bestaande rechtspersonen. Bij een fusie worden 2 of meer rechtspersonen samengebracht in 1 rechtspersoon.
• Insourcing of outsourcing
Bij insourcing gaat een onderneming een activiteit zelf uitvoeren. Bij outsourcing besteedt een onderneming een activiteit uit.
Voorbeelden:
• Bij een aandelenoverdracht. Er worden dan geen activiteiten overgedragen en de werknemers blijven in dienst bij de rechtspersoon.
• Bij een overdracht van alleen personeel. Er worden dan geen activiteiten overgedragen.
• Bij een faillissement.
In veel gevallen zal bij outsourcing, splitsing, fusie of overname de Wet overgang van onderneming van toepassing zijn. Daarbij gaan de betrokken werknemers in beginsel automatisch mee over naar de insourcer met behoud van hun rechten en plichten.
Een werkgever kan een onderneming overdragen (verkopen) aan een andere werkgever, waarbij de overdrager (verkoper) is te zien als de voormalige werkgever en de overnemer (koper) de nieuwe werkgever wordt.
In geval van overgang van de onderneming worden de rechten en plichten van de betrokken medewerkers zoveel mogelijk behouden. Zij gaan eveneens over naar de overnemer en volgen als het ware de onderneming. Vanaf de overname kunnen zij hun rechten tegenover de overnemer (de nieuwe werkgever) te gelden maken, terwijl de overnemer de rechten van de overdrager (vorige werkgever) krijgt (art 7:663 BW).
De Wovon (Wet overgang van onderneming) valt weliswaar onder het arbeidsrecht, maar heeft ook gevolgen voor de loonheffingen. Voor het gemak hebben we deze handreiking opgeknipt in 4 delen.
Als bij een faillissement een (gedeelte van een) onderneming overgaat, heeft dit wel gevolgen voor de vaststelling van de gedifferentieerde premie Werkhervattingskas (Whk) van de overnemer. Ook voor het eigenrisicodragerschap WGA of ZW kan dit gevolgen hebben.
Informatie over de nieuwe regels voor het inhouden en betalen van de loonheffingen vanaf 1 januari 2019 .
Wij verwijzen hierin naar het ‘ Handboek Loonheffingen 2018 ’.
Het ‘Handboek Loonheffingen 2019’ kunt u vanaf begin februari 2019 online raadplegen en downloaden. De onlineversie van het handboek houden we doorlopend actueel. Van de downloadversie plaatsen we elk kwartaal een geactualiseerde versie.
1e nieuwsbrief verschijnt weer in juli Net als vorig jaar verschijnt de 1e uitgave van de nieuwsbrief in juli. Dan bent u zo vroeg mogelijk op de hoogte van de veranderingen voor 2019 die op dit moment al bekend zijn. Eventuele wijzigingen uit het Belastingplan 2019 en de tarieven en percentages voor 2019 staan in de volgende uitgaven van de nieuwsbrief. Die zullen, zoals u gewend bent, verschijnen in november en december 2018 en begin 2019.
nieuwsbrief_loonheffingen_2019
Zie ook:
Nieuwsbrief_loonheffingen 2018 maart
In het handboek van de Belastingdienst vindt u alle informatie over de loonheffingen in 2018 zoals de loonbelasting/premie volksverzekeringen, premies werknemersverzekeringen en de inkomensafhankelijke bijdrage Zorgverzekeringswet. In dit handboek wordt ook ingegaan op de administratieve verplichtingen die u als inhoudingsplichtige (werkgever) heeft.
De looptijd van de 30%-regeling wordt per 1 januari 2019 verkort van acht naar vijf jaar. Het kabinet volgt hiermee een aanbeveling op uit de evaluatie van de 30%-regeling. De verkorting gaat gelden voor zowel nieuwe als bestaande gevallen.
De wijzigingen komen te staan in het pakket Belastingplan 2019 dat op Prinsjesdag openbaar wordt.
Ook de periode waarin de keuzeregeling voor partiële buitenlandse belastingplicht van artikel 2.6 van de Wet inkomstenbelasting 2001 van toepassing is, zal met drie jaar worden verkort. Na een verblijf in Nederland van vijf jaar is geen sprake meer van tijdelijk verblijf.
Voor werkgevers bestaat de mogelijkheid om de werkelijke extraterritoriale kosten (ETK) belastingvrij te vergoeden. Dit is meestal aan de orde als niet aan de voorwaarden voor toepassing van de 30%-regeling wordt voldaan. Voor de mogelijkheid om de werkelijke ETK onbelast te vergoeden wordt ook uitgegaan van een maximumperiode van vijf jaar.
De 30%- regeling is een fiscale regeling voor werknemers uit het buitenland. De regeling geeft werkgevers de mogelijkheid om een deel van het loon, maximaal 30 procent, belastingvrij te vergoeden aan werknemers uit het buitenland die tijdelijk in Nederland werken. Het gaat om een vergoeding voor de extra kosten die deze werknemers maken om in Nederland te kunnen werken, zoals bijvoorbeeld reiskosten, kosten voor huisvesting en levensonderhoud.
De regeling is onder meer bedoeld om werknemers uit het buitenland aan te trekken met een specifieke deskundigheid die in Nederland niet of schaars aanwezig is. De voorwaarden van de regeling wijzigen verder niet.
De evaluatie van de 30%-regeling is in 2017 uitgevoerd door onderzoeksbureau Dialogic. Uit de evaluatie blijkt dat circa 80% van de werknemers de regeling niet langer dan vijf jaar gebruikt.
In 90 tot 95% van de gevallen is door het toepassen van de regeling sprake van een gedeeld voordeel voor de werknemer en de werkgever.
Dialogic heeft geen indicaties dat de 30%-regeling leidt tot verdringing op de Nederlandse arbeidsmarkt.
Volgens het onderzoeksbureau is de 30%-regeling een regeling die relatief eenvoudig uitvoerbaar is door de Belastingdienst en voorkomt deze regeling in hoge mate controles, discussies en procedures over welke kosten
daadwerkelijk extraterritoriaal zijn.
Dialogic heeft drie belangrijke aanbevelingen gedaan:
1 Verkorten looptijd
Van de circa 20% van de gebruikers die de 30%-regeling langer dan vijf jaar gebruikt, vestigt een aanzienlijk aandeel zich niet tijdelijk maar langdurig in Nederland. Daarnaast geldt in omringende landen met vergelijkbare regelingen vrijwel overal een looptijd van vijf jaar. Daarom beveelt Dialogic aan de looptijd van de 30%-regeling terug te brengen van acht jaar tot vijf of zes jaar.
Het kabinet onderschrijft deze aanbeveling. In overeenstemming met deze aanbeveling is in het regeerakkoord opgenomen dat de looptijd van de 30%- regeling wordt verkort tot vijf jaar.
2 Verhogen 150-kilometergrens
Op dit moment komen alleen werknemers die, voordat zij in Nederland kwamen werken, verder dan 150 kilometer van de Nederlandse grens woonachtig waren in aanmerking voor de 30%-regeling. Dialogic geeft het kabinet in overweging de 150 kilometergrens te verhogen of te vervangen door een set aan landen of alle lidstaten van de Europese Unie (EU-landen).
Het kabinet kiest er daarom voor deze aanbeveling niet over te nemen en handhaaft de 150-kilometergrens.
Vanuit het oogpunt van eenvoud, gezien het feit dat de gebruikelijke werkplek in Nederland niet altijd gemakkelijk is vast te stellen en ook relatief eenvoudig is te beïnvloeden en in verband met mogelijk onwenselijke grenseffecten, kiest het kabinet er niet voor om de afstand te bepalen op basis van de werkelijke reisafstand tot de plaats waar gebruikelijk wordt gewerkt.
3 Verlaging forfait bij inkomens boven € 100.000
Dialogic constateert dat er bij de hogere inkomens een groot verschil bestaat tussen de werkelijke extraterritoriale kosten (ETK) en het 30%-forfait. Een verlaging van het forfait voor de hoge inkomens zorgt volgens Dialogic voor een meer passende vergoeding, bijvoorbeeld de 30%-regeling beperken tot het vaste loon.
Het kabinet kiest er voor deze aanbeveling niet over te nemen. Iedere vorm van verbijzondering leidt tot complexiteit of andere ongewenste effecten.
De Tweede Kamer heeft twintig organisaties en personen verzocht een schriftelijke reactie op de evaluatie te geven.
Samengevat geeft twee derde van de organisaties en personen in zijn reactie aan de voorkeur te geven aan het continueren van de 30%-regeling in haar huidige vorm of aan een uitbreiding van de huidige regeling.
Uit de schriftelijke commentaren komt ook een aantal kritische geluiden naar voren. Er worden ook aanbevelingen voor nader onderzoek gedaan.
Het kabinet meent dat de evaluatie voldoende informatie geeft om te stellen dat de 30%-regeling goed gericht is op de geformuleerde beleidsdoelen. Het kabinet komt in het pakket Belastingplan 2019 met het voorstel de maximale looptijd van de 30%-regeling met ingang van 1 januari 2019 voor zowel nieuwe als bestaande gevallen met drie jaar te verkorten.
“De 30%-regeling is een regeling met heldere voorwaarden. Werkgevers en werknemers weten vooraf waaraan zij toe zijn en de 30%-regeling leidt in de praktijk tot weinig discussie met de Belastingdienst. De 30%-regeling is voor de Belastingdienst relatief gemakkelijk uit te voeren.”
Zie ook: 30%-regeling nieuwe regels.
Zie ook: Regeerakkoord – looptijd 30%-regeling verkort naar 5 jaar
