Het aloude neoliberale ‘project fear’ is dat een verhoging van het minimumloon rechtstreeks tot meer werkloosheid zal leiden. Dezelfde waarschuwing werd dan ook gegeven toen er plannen waren om het jeugdminimumloon in twee stappen (in 2017 en 2019) te verhogen. Met name supermarkten schreeuwden moord en brand, implicerend dat hun bedrijfsmodel afhankelijk is van ‘kinderarbeid’.
Het CPB-model voorspelde een verlies van 15.000 banen. Nadat het jeugdminimumloon daadwerkelijk werd verhoogd, is van de voorspelde toename van de jeugdwerkloosheid echter nooit meer wat vernomen.
De angst voor het veroorzaken van werkloosheid lijkt ook voor het ‘volwassen’-minimumloon ongegrond. De tekorten op de arbeidsmarkt zijn zelfs zo structureel van aard dat Rob Jetten juist een pleidooi hield voor massale arbeidsmigratie.
Ook internationaal zijn er positieve ervaringen met het verhogen van het minimumloon. In Portugal werd het minimumloon enorm verhoogd van 500 tot 700 euro per maand; in tegenstelling tot de waarschuwingen van de rechtsdraaiende economische instituten leefde de economie juist sterk op en halveerde de werkloosheid. In de VS ging de stad Seattle voorop en verhoogde het minimumloon in 2015 naar 15 dollar per uur – ruim het dubbele van het federale minimumloon – ook hier bleef de voorspelde exodus van bedrijven uit, terwijl de koopkracht wel sterk verbeterde.
In Nederland heeft loonmatiging lang op een voetstuk gestaan. Binnen de economische bureaus heeft decennia een consensus bestaan dat het een goede strategie is om van Nederland een soort ‘lagelonenland’ te maken. De oorzaak hiervan is vermoedelijk de succesvolle ‘geleide loonpolitiek’ van de kabinetten Drees tijdens de wederopbouw.
Ook toen de winstgevendheid van het bedrijfsleven in 1982 zorgwekkend laag was pakte het Akkoord van Wassenaar, waarin werkgevers en werknemers afspraken maakten over loonmatiging, heel succesvol uit.
Loonmatiging is echter niet de Haarlemmerolie van de economie. Sterker nog, een van de kwalen waar de Nederlandse economie traditioneel aan lijdt is juist dat de consumptie zwak is, waardoor er in economische zwakke tijden vaak sprake is van ‘onderbesteding’. Loonmatiging maakt dit erger.
Rutte heeft weliswaar tegen het grootbedrijf gezegd dat ‘de lonen nu echt omhoog moeten’ maar omdat het kabinet verder niets deed, maakte dit op de boardrooms waarschijnlijk evenveel indruk als een dreigend piepende Chihuahua.
Voor zover de lonen wél stijgen, zoals in 2019 met 2,5 procent, eigent het kabinet zich die groei vervolgens zelf toe door via een verhoging van de btw en de energiebelasting een nóg hogere inflatie van 2,6 procent te veroorzaken.
Je zou denken dat hele idee van het concept ‘minimumloon’ juist impliceert dat je dat bedrag minimaal nodig hebt om van te kunnen leven. Hoewel dat bij de invoering nog wel expliciet de doelstelling was kan een huishouden in Nederland bij lange na niet rondkomen van het minimumloon. Zie hier waarom het dolgedraaide circus van toeslagen überhaupt nodig is.
Wat er dus in werkelijkheid gebeurt wanneer bedrijven lonen betalen waar mensen niet van kunnen leven, is dat die mensen vervolgens afhankelijk worden van de overheid. Ergo, het belastinggeld van anderen. Een deugdelijk minimumloon is daarom ook een kwestie van waardigheid. Wie fulltime werkt hoort zijn eigen broek op te kunnen houden en niet afhankelijk te zijn van de overheid.
De ‘niet-verhoging’ van het minimumloon lijkt al met al een geweldig geschenk aan de linkse partijen. Die moeten dan nog wel even wakker worden. De laatste Tweede Kamer-verkiezingsprogramma’s van zowel GroenLinks als PvdA maken nog geen melding van een hoger minimumloon (alleen voor jongeren). Zelfs de SP durft nog niet verder te gaan dan het bepleiten van een nogal slappe verhoging van 10 procent, omgerekend niet meer dan één euro per uur.
Minister Koolmees kondigt in zijn Kamerbrief aan om nader onderzoek te doen naar het minimumloon. Ik adviseer Koolmees om de zaak eens om te draaien. Bij een gebrek aan hard economisch bewijs dat een hoger minimumloon slecht zou zijn voor Nederland, verhoog het eens met een paar euro en zie wat er gebeurt.
Bron: RTL nieuws
Gerelateerd: Bedragen minimumloon 2020
“Al een halve eeuw biedt het wettelijk minimumloon bestaanszekerheid aan werknemers. Daar is het kabinet trots op”, aldus Koolmees.
Het huidige minimumloon voor mensen boven de 21 jaar ligt nu op 1.653,60 euro per maand
“Het kabinet vindt het belangrijk om nu en in de toekomst goed in de gaten te houden of het minimumloon en de daaraan gekoppelde sociale uitkeringen toereikend zijn en blijven.” Dat is nu wel het geval, volgens de minister.
Uit de evaluatie blijkt dat het minimumloon tussen 2011 en 2018 meer is gestegen dan het gemiddelde loon. Ook de koopkracht van werkenden met een minimumloon is toegenomen. Bovendien kent Nederland een lage inkomensongelijkheid, die in de geëvalueerde periode stabiel is gebleven.
Het Centraal Planbureau (CPB) gaat volgens Koolmees onderzoeken wat de gevolgen voor de werkgelegenheid en de economie zouden zijn als het minimumloon wordt verhoogd. Het huidige minimumloon voor mensen boven de 21 jaar ligt nu op 1.653,60 euro per maand.
Aanpassing wettelijk minimumloon per 1 januari 2020
Boete voor overtreding Wet minimumloon
Bedragen minimumloon 2020
Volgens artikel 6 van de WML bestaat loon uit de geldelijke inkomsten die de werknemer uit hoofde van de dienstbetrekking ontvangt. Hiermee worden brutobedragen bedoeld.
In het Burgerlijk Wetboek (BW) is het loonbegrip niet gedefinieerd. Uit rechtspraak van de Hoge Raad blijkt dat onder loon in de definitie van de arbeidsovereenkomst moet worden verstaan ‘de vergoeding door de werkgever aan de werknemer verschuldigd ter zake van de bedongen arbeid’. Dat betekent dat vergoedingen van kosten die de werknemer heeft gemaakt voor het werk geen loon zijn. Hierbij kunt u denken aan de kosten voor telefoon en eigen gereedschap en werkelijk gemaakte reis- en verblijfkosten.
Als compensatie voor de werkgevers voor de extra loonkosten, is per 1 januari 2019 al het jeugd-LIV ingevoerd. U komt alleen in aanmerking voor het lage inkomensvoordeel als de jongeren ten minste het minimumloon verdienen dat geldt voor hun leeftijd, maar niet meer dan het wettelijk minimumloon dan dat geldt voor de leeftijdsklasse boven hen. Kort gezegd: een 15-jarige mag niet meer verdienen dan een 16-jarige in dezelfde functie als u in aanmerking wil komen voor de jeugd-LIV.
Omdat 21-jarigen geen minimumjeugdloon ontvangen, maar het volwassen minimumloon, komt zij ook niet in aanmerking voor het jeugd-LIV. Voor 21-jarigen kunt u natuurlijk wel het gewone LIV aanvragen, maar alleen als zij 1.248 verloonde uren bij uw organisatie werken.
Er zijn 4 voorwaarden waar de werknemer aan moet voldoen om in aanmerking te komen voor het LIV:
Als u voor een werknemer recht heeft op het LIV en het LKV, dan wordt alleen de hoogste tegemoetkoming betaald. Zijn de bedragen van het LIV en het LKV even hoog, dan wordt alleen het LKV betaald.
De voorwaarden voor het jeugd-LIV liggen net even anders. Medewerkers hebben recht op jeugd-LIV als:
De minister van SZW stelt de hoogte van het wettelijk minimumloon elk jaar per 1 januari en 1 juli opnieuw vast.
Het wettelijk bruto minimumloon (WML) voor werknemers van 21 jaar en ouder bij een volledig dienstverband is per 1 juli 2019:
Uitgangspunt van de Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag (WML) is dat de algemene welvaartsontwikkeling zo mogelijk ook tot uitdrukking moet komen in de inkomens van werknemers met een minimumloon en uitkeringsgerechtigden. Dit uitgangspunt is vervat in de hoofdregel van artikel 14 van de WML, dat uitgaat van een koppeling van het minimumloon en de sociale uitkeringen aan de gemiddelde contractloonontwikkeling.
Afwijking van de hoofdregel is mogelijk indien sprake is van een bovenmatige loonontwikkeling, dan wel volumeontwikkeling in de sociale zekerheidsregelingen (artikel 14, vijfde lid, WML). De toelichting bij dit artikellid geeft aan dat de afwijkingsgronden actueel zijn indien de verhouding tussen inactieven en actieven, de zogenaamde i/a-ratio, de daarvoor geldende norm overschrijdt. Op grond van het Centraal Economisch Plan (CEP) 2019 van het Centraal Planbureau (CPB) lijkt dit voor 2019 niet het geval.
In artikel 14, eerste tot en met derde lid, van de WML, wordt de aanpassing van het minimumloon geregeld. Hierbij wordt uitgegaan van het gemiddelde van de procentuele ontwikkeling van de contractlonen in de marktsector, de gepremieerde en gesubsidieerde sector en bij de overheid, zoals dat door het CPB wordt berekend.
Het aanpassingspercentage is, conform hetgeen wettelijk is geregeld, als volgt vastgesteld. Uitgangspunt is de helft van de CPB-raming voor de contractloonstijging in 2019 zoals deze is gepubliceerd in de Macro-Economische Verkenning uit 2018. Dit is 0,5 x 2,8 = 1,40. Deze wordt afgetrokken van de raming voor de contractloonontwikkeling in 2019 zoals gepubliceerd in het CEP 2019 zijnde 2,61. Dit verschil bedraagt 1,22 en vormt het onafgeronde aanpassingspercentage. Dit wordt vermenigvuldigd met het (onafgeronde) wettelijk minimumloon zoals berekend voor de aanpassing per 1 januari 2019.
Na de (wettelijke) afronding bedraagt het bruto wettelijk minimumloon per 1 juli 2019 € 1.635,60 per maand, € 377,45 per week en € 75,49 per dag. Het aanpassingspercentage na afronding is 1,23. De hiermee corresponderende wettelijke minimumjeugdlonen zijn geregeld in het Besluit minimumjeugdloon.
Voor werknemers die werkzaam zijn op basis van een arbeidsovereenkomst die is aangegaan in verband met een beroepsbegeleidende leerweg (bbl) gelden alternatieve staffels, die zijn vastgesteld in het Besluit minimumjeugdloon. Voor leerlingen in de bbl in de leeftijd van 15 tot en met 17 jaar en 21 jaar gelden bovenstaande bedragen. In afwijking van bovenstaande gelden voor leerlingen in de bbl in de leeftijd van 18 tot en met 20 jaar de hiermee corresponderende wettelijke minimumjeugdlonen:
Volgens artikel 12 van de WML is het minimum(jeugd)loon naar evenredigheid lager indien de werknemer een kortere arbeidstijd is overeengekomen dan de normale arbeidsduur. Dit is bijvoorbeeld het geval bij deeltijdarbeid.
De minimumloonbedragen worden uitgedrukt in bedragen per maand, per week en per (werk)dag. Een uniform wettelijk minimumuurloon kent de wet niet. Het uurloon kan per sector verschillen, afhankelijk van het aantal uren dat als normale arbeidsduur geldt. Onder normale arbeidsduur wordt verstaan de arbeidsduur die in de desbetreffende sector gebruikelijk is voor een volledige dienstbetrekking. In de meeste cao’s is deze arbeidsduur voor een fulltime dienstverband gesteld op 36, 38 dan wel 40 uur per week.
Naar aanleiding van een toezegging aan de Tweede Kamer worden de afgeleide minimumuurlonen bij deze normale arbeidsduren in de toelichting gepubliceerd.2 Onderstaand schema geeft de afgeronde brutobedragen per uur aan, berekend op basis van het wettelijk minimumweekloon bij een arbeidsduur van respectievelijk 36, 38 en 40 uur per week.
Afgeleid bruto minimumloon per uur na afronding (naar boven) per 1 juli 2019 bij een gebruikelijke arbeidsduur van 36, 38 en 40 uur is gepubliceerd in de volgende tabel. Hierbij wordt bij de afronding gebruik gemaakt van een afronding naar boven, om te voorkomen dat er onbedoeld een betaling ontstaat die lager is dan het wettelijk minimumloon zoals vastgesteld in artikel 1 van deze regeling. Hierbij dient te worden vermeld dat alleen de vastgestelde bedragen in artikel 1 van deze regeling het wettelijk minimumloon betreffen en rechtens geldig zijn.
Bruto minimumloon per uur per 1 juli 2019 bij een normale arbeidsduur voor een fulltime dienstverband van:
Bruto minimumloon per uur voor werknemers die werkzaam zijn op basis van een arbeidsovereenkomst die is aangegaan in verband met een bbl per 1 juli 2019 bij een normale arbeidsduur voor een fulltime dienstverband van:
De publicatie met alle bedragen en een toelichting vindt u in de Staatscourant van 16 april 2019.
Op rijksoverheid.nl vindt u een rekenhulp om het juiste minimumloon te berekenen.
Maandag t/m Vrijdag
09:00–17:30
Zaterdag-Zondag
Gesloten
Nationale feestdagen
Gesloten.
