Ruim de helft van de ondervraagden geeft aan niet van plan te zijn om de omzet uit salarisverwerking te vergroten. Van de kantoren die geen loonverwerking aanbieden zegt 62 procent dit ook in de toekomst niet te gaan doen.
De grootste belemmering vormt het gebrek aan expertise, waardoor inhuur van externe experts noodzakelijk is. Zo blijft te weinig marge over waardoor een groot deel van de accountants payrollverwerking niet rendabel genoeg vindt om als dienst aan de klant te leveren. Die uitkomst komt voor Vera Lenaerts, sales consultant online payroll bij Exact, niet als een grote verrassing. Ze spreekt regelmatig partners van accountantskantoren die aangeven geen geld te verdienen met salarisadministratie. Lenaerts: ‘Als ik vraag waarom een deel dit dan toch in het servicepakket opneemt, krijg ik vaak als antwoord: ‘Het is een extra service richting de klant.’ Deze reactie suggereert dat klantvriendelijkheid en rendement niet samengaan. Dat klopt niet.’
In de meeste gevallen zal de vakantiekracht het minimum jeugdloon dat geldt voor zijn of haar leeftijd ontvangen. Binnen Nederland is dat een percentage van het minimumloon, variërend van 30 procent voor 15-jarigen tot 80 procent voor 20-jarigen. Vanaf 21 jaar geldt het normale minimumloon.
| 15 jaar | 16 jaar | 17 jaar | 18 jaar | 19 jaar | 20 jaar | |
| Loon per maand | 490,70 | 564,30 | 646,05 | 817,80 | 981,35 | 1308,5 |
| Loon per week | 113,25 | 130,20 | 149,10 | 188,75 | 226,45 | 301,95 |
| Loon per dag | 22,65 | 26,04 | 29,82 | 37,75 | 45,29 | 60,39 |
| Loon per uur | 2,84 | 3,26 | 3,73 | 4,72 | 5,66 | 7,55 |
Dat betekent ook dat er voor 13- en 14-jarigen geen wettelijk minimumloon geldt. Aanvankelijk werd in rechtspraak bepaald dat dat tegen het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten en het Europees Sociaal Handvest is. Later besloot de Hoge Raad dat 13- en 14-jarigen geen minimumloon kunnen claimen omdat zij maar een beperkt aantal uren mogen werken en bovendien alleen mogen worden ingezet voor licht werk. Veel werkgevers kiezen er voor om 13- en 14-jarigen hetzelfde te betalen als 15-jarigen.
Werken in de horeca is een veelvoorkomend vakantiebaantje. Hoewel u wellicht graag anders zou zien, heeft de werkgever geen enkele zeggenschap over de fooien die de werknemer ontvangt. U mag afdracht van de fooien of het delen van de fooien in een fooienpot niet eisen. Doet u dat toch, mag de werknemer weigeren. Het is ook niet toegestaan het salaris te minderen tot onder het minimumloon omdat de werknemer fooien ontvangt.
De werkgever moet dan wel loonbelasting en premies volks- en werknemersverzekering inhouden op het loon dat hij aan de medewerker had betaald, als zij geen fooien zouden krijgen. In het bedrag waarover de inhouding wordt berekend zit dan een gedeelte voor fooien besloten. Een medewerker die bijvoorbeeld € 1.000 euro aan loon ontvangt en aan fooien gemiddeld € 250 euro, had (zonder fooien) € 1.139,50 netto verdiend. Over dat fictieve bedrag moeten loonbelasting en premies volks- en werknemersverzekeringen geheven worden. Bovendien is er (ten minste) 8 procent vakantiebijslag verschuldigd Over het meerdere (1000+250 – 1139,50 = € 110,50 euro) wordt geen loonheffing ingehouden. Als uw medewerker in de praktijk minder fooien heeft ontvangen, kan hij het te veel aan ingehouden loonbelasting en premies terugvragen aan de belastingdienst.
Ook vakantiekrachten vallen onder het normale, Nederlandse arbeidsrecht. Alle gewoonlijke premies moeten worden ingehouden en afgedragen en de vakantiekrachten bouwen vakantiedagen op. Alleen geldt voor 13- tot 18-jarigen een aantal beperkingen. Zij worden beschermd door de Arbeidstijdenwet. Voor die groep gelden specifieke regels voor arbeids- en rusttijden. Zo kunnen zij niet gedwongen worden te werken op een schooldag en mogen zij niet alle soorten werk verrichten. De wet omschrijft hun werk als ‘lichte, niet-industriële arbeid’. Daarom mogen zij bijvoorbeeld wel werken in kantoren, winkels, horeca en in de land- en tuinbouw, maar niet in fabrieken of bij een verhuisbedrijf. Ook mogen zij klusjes doen, zoals oppassen, schoonmaken of de auto wassen. Het is vooral belangrijk dat het werk waar zij voor worden ingezet lichamelijk niet te zwaar is.
| Maximaal uur per dag | Maximaal per periode | Minimale rust | Type werk | Werken op zondag | |
| 13 & 14 jaar | 7 | 35 per week, 3 weken achtereen.4 weken in totaal. | 14 uur tussen werkdagen | Licht, niet-industrieel. Onder toezicht | Nee |
| 15 jaar | 8 | 40 uur per week, 4 weken achtereen.6 weken in totaal. | 12 uur tussen werkdagen | Zelfstandig, licht, niet-industrieel | In beginsel niet |
| 16 & 17 jaar | 9 | 160 uur per 4 weken.45 uur per week. | 12 uur tussen werkdagen | Bijna alles. Alleen gevaarlijk werk onder toezicht | Ja |
| 18 jaar & ouder | 12 | 60 uur per week, over 16 weken.Gemiddeld maximaal 48 uur per week . | 11 uur tussen werkdagen | Alles | Ja |
Jongeren van 13 en 14 jaar mogen maximaal 5 dagen achter elkaar werken en mogen niet op zondag werken. Dagelijks mogen zij niet meer dan 7 uur werken. Een fulltime werkweek voor 13- en 14 jarigen bedraagt dus 35 uur. Zij mogen maximaal 3 weken achtereen fulltime werken. Ook mogen zij niet in de avond en nacht werken. Een werkdag mag alleen tussen 7 uur ’s ochtends en 19 uur ’s avonds zijn. Bovendien moet er verplicht 14 uur rust zitten tussen de werkdagen. ’s Avonds doorwerken tot 19 uur, betekent dat er de volgende dag pas om 9 uur gestart mag worden. Na 4,5 uur moeten zij verplicht een pauze nemen van ten minste een half uur. Er moet altijd onder toezicht worden gewerkt en kassawerk is op deze leeftijd nog verboden. Deze jongeren mogen wel vakken vullen.
Jongeren van 15 jaar mogen maximaal 5 dagen achter elkaar werken en mogen in beginsel niet op zondag werken. Alleen als het voor het bedrijf gebruikelijk is én met schriftelijke toestemming van ouders of voogd mag op zondag toch worden gewerkt. Dan geldt een maximum van 11 zondagen per 16 zondagen en mag alleen op zondag worden gewerkt als hij of zij de zaterdag ervoor vrij was. Jongeren van 15 mogen elk jaar maximaal 4 weken achtereen fulltime werken en 6 weken in totaal. Dagelijks mogen 15-jarigen niet meer dan 8 uur werken en wekelijks niet meer dan 40 uur. Er zit verplicht minimaal 12 uur rust tussen de werkdagen. Ook zij moeten na 4,5 uur verplicht een half uur pauze nemen. Wel mogen ze iets zelfstandiger werk doen. Zo mogen ze zelfstandig een folderwijk lopen en klanten helpen in een winkel. Let op: machinewerk is op deze leeftijd nog niet toegestaan. ’s Ochtends vroeg kranten bezorgen mag alleen als de ouders of voogd daar akkoord mee is.
Jongeren van 16 en 17 jaar mogen in 4 weken 160 uur werken, maar nooit meer dan 45 uur per week. Dagelijks mogen zij ook niet langer dan 9 uur werken. Er zit verplicht minimaal 12 uur rust tussen de werkdagen en na 7 dagen achtereen werken moet er 36 uur pauze zijn. De regels voor werken op zondag zijn vanaf deze leeftijd hetzelfde als voor meerderjarige werknemers. Ook zijn vanaf deze leeftijd bijna alle soorten werk, waaronder werk in een fabriek, toegestaan. Alleen bij gevaarlijk werk, zoals werken met zware machines, is toezicht van een meerderjarige werknemer vereist.
Mocht uw administratie gecontroleerd worden, is het belangrijk dat u kunt aantonen dat u deze regels in acht hebt genomen. Dat kan bijvoorbeeld door het bovenstaande op te nemen in de arbeidsovereenkomst of door de werknemer te laten in- en uitklokken. Eventueel kunt u vragen aan de ouders of voogd om mee te tekenen met het contract. Echter, uit rechtspraak blijkt dat als jongeren 4 weken of langer onder het contract hebben gewerkt, er vanuit mag worden gegaan dat de ouders akkoord zijn met het werk.
Net als al voor uw andere werknemers, draagt u premies af en ontvangt de werknemer een loonstrookje en een jaaropgave.
“Het is een gek iets, maar het werkt”, zegt Jason Trost, CEO van het Londense wedkantoor Smarkets over het ongewone beleid van het bedrijf om werknemers zelf te laten bepalen hoeveel ze betaald krijgen.
Ongeveer drie jaar geleden introduceerde Trost het systeem waarbij werknemers hun eigen salaris kunnen kiezen.
De inspiratie voor die beslissing haalde hij uit het streven van Smarkets naar zoveel mogelijk transparantie. “Ik denk dat dit het eerlijkste systeem is”, zegt hij. “Het geeft mensen het gevoel dat ze meer controle hebben over hun baan en positie.”
Het salaris is bij de meeste bedrijven het resultaat van gesprekken tussen werknemer en management. Zo niet bij Smarkets: Elke werknemer kiest hoeveel hij of zij betaald wil krijgen, vervolgens brengen collega’s een stem uit of ze vinden dat de werknemer het gekozen loon waard is.
Elk werknemerssalaris is terug te vinden in een intern document dat voor iedereen in te zien is, daarin wordt de werknemer twee keer per jaar uitgenodigd om over het loon te onderhandelen. Oorspronkelijk liet Smarkets de salarissen een keer per maand evalueren, maar dat bleek volgens Trost veel te ‘ontwrichtend ’.
Vraag je een bedrag dat substantieel hoger is dan wat je collega’s verdienen, dan zou je wel eens op hun afkeuring kunnen stuiten.
“Mensen onderzoeken of het salaris dat je vraagt past binnen onze structuur”, zegt Trost. “Sommige mensen zullen denken dat het precies goed is, anderen zullen oordelen dat het te hoog of te laag is. Meestal zeggen ze dat het te hoog is en geven ze zowel positieve als negatieve feedback.”
Hoewel werknemers andermans salaris niet kunnen vetoën, kunnen ze wel proberen er een stokje voor te steken. Het systeem is grotendeels gebaseerd op sociale consensus: Als je een probleem hebt met hoeveel de ander verdient, dan moet je diegene daar direct mee confronteren.
Dat levert verhitte discussies op onder werknemers, zegt Angeline Mulet-Marquis, een engineer die vier jaar bij Smarkets heeft gewerkt. Maar volgens haar is uiteindelijk wel een gezondere omgeving ontstaan door het systeem.
“Het openbare salaris maakt het gesprek over loonverschillen gezonder”, vindt Mulet-Marquis die van mening is dat werknemers hier toch wel over praten, of het salaris nu openbaar is of niet.
“We weten hoeveel de ander verdient en dat er niet veel verschil is in wat mensen betaald krijgen.”
Dat betekent niet dat het systeem geen nadelen heeft. Toen het net was ingevoerd, gebruikte een medewerker de optie om zijn salaris te kiezen, als manier om te protesteren. Hij was ontevreden met een opdracht die hij had gekregen en schroefde zijn salariseis behoorlijk op. Uiteindelijk kreeg hij 40.000 dollar minder, maar Trost noemt het voorval frustrerend en tijdverspilling.
Meestal zorgt ‘pick your own pay ’ voor meer flexibiliteit. “Ik denk dat het mensen menselijk laat zijn”, zegt Trost. “Als iemand een huis moet kopen en daarom om een paar duizend dollar meer vraagt… Als je daar iemand bij kunt helpen, dan is dat heel fijn.”
Hij gelooft dat mensen die goed zijn in hun werk maar minder goed in onderhandelen, baat hebben bij het systeem. Bovendien, zo zegt Trost, “voorkomt het ellebogenwerk en kantoorpolitiek. Hielen likken en jezelf omhoog te praten, is veel moeilijker als iedereen van elkaar weet wat hij verdient.”
Het was niet makkelijk om het proces in te voeren. “Het is echt heel eng om zo transparant te zijn – eng voor iedereen”, zegt Trost. “Mensen willen niet weten hoeveel hun collega’s verdienen omdat ze het niet willen weten dat die misschien meer verdienen dan zijzelf. Managers willen deze mate van transparantie niet omdat ze daarmee het gevoel krijgen de controle te verliezen.”
Is dit hoe salarisonderhandelingen in de toekomst zullen gaan?
Zou kunnen, denkt Trost. “Voor de mensheid is het belangrijk dat we onze sociale systemen blijven verbeteren”, zegt hij. “Ik doe dit niet alleen omdat ik denk dat het een goed idee is – ik dat Smarkets een voorbeeld is voor andere bedrijven.”
Of andere bedrijven het voorbeeld van Smarkets moeten volgen, hangt volgens Trost van het bedrijf af. Voor kleinere start-ups zou het wel eens kunnen werken, maar voor grotere, gevestigde bedrijven kan het moeilijk worden.
“Als het management de moed heeft om te dealen met alle ups en downs, dan kan het de moeite waard zijn”, zegt hij.
Bron: BI
Zie ook:
Loonkostenvoordelen aanvragen
Hoe lees je een loonstrook?
Nieuws loonheffingen 2019 bekend
Nederlander vindt salaris belangrijk
Salaris belangrijker bij keuze werkgever
Een loonstrook maakt duidelijk wat een werknemer in een bepaalde periode heeft verdiend. Hij kan hiermee controleren of het uitbetaalde salaris klopt. De overheid stelt daarom allerlei eisen aan een salarisspecificatie.
Die gaan zowel over de inhoud van de loonstrook als het moment waarop je deze verstrekt.
Zo ben je in ieder geval verplicht om bij de eerste loonbetaling een loonstrook te geven aan een werknemer. Daarna moet je een loonstrook geven als een loonbetaling afwijkt van de vorige loonbetaling. In de praktijk geven veel werkgevers echter maandelijks een salarisspecificatie aan hun werknemers.
Volgens de Belastingdienst moet je in ieder geval de volgende gegevens op de loonstrook vermelden;
Het is ook mogelijk om een digitale loonstrook te geven. Dit kan echter niet zomaar. Je werknemer moet hier namelijk uitdrukkelijk mee instemmen. Als hij liever een papieren loonstrook ontvangt, dan moet je hem dus in deze vorm blijven geven. Daarnaast moet hij de digitale loonstrook kunnen opslaan. Op die manier kan hij de loonstrook ook op een later moment raadplegen.
Voor de loonstrook bestaat geen verplicht model. Je kunt dus gebruikmaken van een eigen format, bijvoorbeeld dat van je administratiekantoor. Als je de loonadministratie zelf doet, zorgt je salarissoftwarepakket voor de loonstroken. Op de website van salarisverwerking BV vind je een handig voorbeeld van een loonstrook met een interactieve uitleg.
U kunt ook om uitleg contact opnemen.Klik hier
Zo dient uw medewerker een identiteitsbewijs aan te leveren!
Bij het aangaan van een arbeidscontract bent u verplicht om een geldig ID-bewijs van de medewerker in het dossier te hebben. Dat mag een geldig paspoort, identiteitskaart of vreemdelingendocument zijn, maar ‘géén rijbewijs‘.
dit geldt ook voor stagiairs die bij uw bedrijf stage lopen. Ook hierbij dient u de kopie tot vijf jaar na afloop van de stage te bewaren.
Van het paspoort heeft u een kopie nodig van de opengeklapte versie, waarbij alle randen en hoeken goed zichtbaar zijn. Ook moet u het Burgerservicenummer (BSN) kunnen zien op de kopie. De kopie moet duidelijk leesbaar zijn en een herkenbare foto bevatten.
Van de identiteitskaart heeft u een kopie nodig van zowel de voor- als achterkant, waarbij alle hoeken van de identiteitskaart goed zichtbaar zijn. Ook moet u het Burgerservicenummer (BSN) kunnen zien op de kopie. De kopie moet duidelijk leesbaar zijn en een herkenbare foto bevatten. (zie voorbeeld)
Van het vreemdelingenidentiteitsbewijs heeft u een kopie nodig van zowel de voor- als achterkant, waarbij alle hoeken van de identiteitskaart goed zichtbaar zijn. De kopie moet duidelijk leesbaar zijn en een herkenbare foto bevatten. (zie voorbeeld)
Let op: op de achterzijde staat vermeld of de desbetreffende persoon in Nederland mag werken en onder welke voorwaarden.
Het gaat om het identiteitsbewijs op het moment van indiensttreding. De kopie daarvan moet u blijven bewaren en nooit vervangen door een kopie van een recent (geldig) paspoort of ander identiteitsbewijs. Dat betekent dus dat wanneer de geldigheid van het identiteitsbewijs gedurende het dienstverband verloopt, u niet een nieuwe kopie hoeft te maken.
Werknemers dienen zich te allen tijden te kunnen identificeren. Dus ook bij een eventuele onverwachte controle. In dat geval is naast een paspoort, identiteitskaart en vreemdelingendocument ook een rijbewijs toegestaan.
