In Nederland liegt 24 procent van de sollicitanten over het salaris, 39 procent hiervan durft er zelfs 15 tot 25 procent bij op te tellen. Met een modaal salaris komt dat neer op 430 tot 720 euro.
Nederlanders die wel eerlijk zijn, gaan vaak aan de bovenkant van hun salaris zitten. Dan tellen ze hun vakantiegeld en eventuele bonussen er ook bij op”, aldus Waasdorp.(directeur van Intelligence Group)
Mannen zijn overigens eerder geneigd om te overdrijven over hun salaris: 28 procent ten opzichte van 24 procent van de vrouwen.
Onderhandelen over het salaris is een van de meest lastige hordes in een sollicitatieprocedure. Slechts 49 procent van de Europeanen zegt dat hij of zij onderhandelt over het salaris. Als Europeanen op zoek gaan naar een nieuwe baan, vertelt één op de vier kandidaten niet de waarheid over het huidige salaris. Van de mensen die liegen over het salaris, overdrijft maar liefst 39 procent het salaris met 15 tot 25 procent.
Tijdens een sollicitatiegesprek overdrijven Europese mannen (28 procent) vaker hun salaris dan vrouwen (24 procent). Ook overdrijven ze ten opzichte van vrouwen hun salaris met grotere getallen. Uit het onderzoek blijkt dat mannen vaker over het salaris en de salarisprogressie onderhandelen dan vrouwen. Dit zou invloed kunnen hebben op de loonkloof tussen mannen en vrouwen.
Uit het onderzoek blijkt dat Duitsers (43 procent), Slowaken(38 procent) en Oostenrijkers (37 procent) het salaris het meest overdrijven. Noren (12 procent), Portugezen (14 procent) en Litouwers (15 procent) liegen het minst over het huidige salaris. In Griekenland is men het eerlijkst, 74 procent van de Grieken geeft aan het werkelijke huidige salaris te noemen tijdens het sollicitatiegesprek.
In Bulgarije kunnen kandidaten goed overdrijven. Van de mensen die het salaris overdrijven, geeft 52 procent een salaris aan dat 20-25 procent hoger ligt dan het huidige. Ook in Slovenië (47 procent) en Roemenië (44 procent) overdrijft een hoog percentage van de kandidaten het salaris met dit percentage.
Opvallend is dat in het Verenigd Koninkrijk het vaakst een lager salaris wordt genoemd dan het huidige. Zo’n 9 procent van de mensen geeft een lager salaris aan. Daarnaast onderhandelen Britten ook het minst over hun salaris en gaan ze sneller meteen akkoord met het aanbod, in vergelijking met andere Europeanen.
Bron:AD
Het is essentieel dat werknemers niet minder betaald krijgen dan deze ondergrens, want dat levert uw organisatie naheffingen en forse boetes op.
Per 1 juli 2019 staat de tweede stap van de verhoging van het minimumjeugdloon op stapel. Per die datum krijgen werknemers van 21 jaar voor het eerst recht op het volledige minimumloon. Jongere werknemers krijgen dan een hoger percentage van het minimumloon. Alleen voor werknemers van 18 tot en met 20 jaar die bij uw organisatie in dienst zijn in het kader van een beroepsbegeleidende leerweg (BBL) gaat geen hoger percentage van het wettelijk minimumloon gelden.
De bruto minimum(jeugd)lonen voor de tweede helft van 2019 zijn bekend, en daarmee ook het effect van de tweede stap van de verhoging van het minimumjeugdloon per 1 juli 2019.
In de wet is vastgelegd op hoeveel loon elke werknemer minimaal recht heeft per dag, week en maand. Elk half jaar – per 1 januari en 1 juli – wordt het minimumloon aangepast aan de gemiddelde stijging van de cao-lonen. In (collectieve) arbeidsovereenkomsten kan een minimumloon zijn voorgeschreven dat hoger ligt dan het wettelijk minimumloon.
Er bestaat geen minimumloon per uur, omdat dit afhankelijk is van het aantal uren dat in een organisatie als fulltime werkweek geldt: 36, 38 of 40 uur. Om toch een minimumuurloon te berekenen kan de werkgever het weekloon delen door het aantal uren dat in zijn organisatie geldt. Afrondingsverschillen mogen er daarbij niet toe leiden dat het loon lager ligt dat het wettelijk minimumloon.
Minister Koolmees gaat naar aanleiding van een uitzending van EenVandaag en de daarop volgende Kamervragen onderzoeken of dat daadwerkelijk het geval is. Hij verwacht nog dit jaar de resultaten van dat onderzoek aan de Tweede Kamer te sturen. De minister kondigde zijn onderzoek aan in een brief in antwoord op de Kamervragen Jasper van Dijk, van de SP.
In de uitzending van EenVandaag werd gesteld dat de LIV, een regeling die moet zorgen voor meer banen, de lonen juist laag houdt. Daardoor kunnen die mensen niet aan het minimumloon kunnen ontsnappen en ook geen loonsverhoging krijgen. Zou dat wel gebeuren, vervalt de regeling lage-inkomensvoordeel die inmiddels de spottende naam ‘Primarkpremie’ heeft gekregen. Van Dijk noemt dat een ‘perverse prikkel.’
Koolmees stelt in zijn reactie: “Ik heb geen signalen ontvangen die de stelling onderschrijven dat het LIV een loonsverhoging in de weg zou staan. In het eerste kwartaal van 2019 zijn de cao-lonen (per uur inclusief bijzondere beloningen) met 2,2 procent toegenomen. Dat is gelijk aan de loonontwikkeling over het laatste halfjaar van 2018. Bovendien stijgen de uurloongrenzen van het LIV elk jaar mee met de gemiddelde contractloonstijging van het minimumloon. Dus bij een dergelijke loonstijging blijft het recht op LIV bestaan. Aan de andere kant is de regeling pas recent ingevoerd en er zijn daarom nog geen harde cijfers bekend over de effecten op de loonvorming.”
De LIV heeft tot doel meer banen te creëren, dat kost de belastingbetaler jaarlijks een half miljard euro. Volgens het CPB levert die investering naar verwachting wel 7.000 banen op. Maar tot op heden zijn er nog geen cijfers bekend over het effect van het LIV op de werkgelegenheid.
Koolmees: “Ik ga het effect van de regeling op de werkgelegenheid daarom laten onderzoeken en zal uw Kamer daarover voor het eind van dit jaar informeren.”
Toch durft de ministere al vooruit te lopen op dat onderzoek: “Lagere loonkosten leiden, volgens de economische wetten, tot meer arbeidsvraag. Het LIV leidt daarom tot extra werkgelegenheid.” Toch noemen economen, waaronder Dhr. Kleinknecht het LIV “een nogal dure vorm van werkverschaffing.” Volgens Koolmees is het LIV toch de investering waard: “Het LIV past binnen de ambitie die het kabinet heeft om de lasten op arbeid te verlagen en de economische groei te bevorderen, om zo meer mensen aan het werk te helpen. Het doel van het LIV is om over de hele linie de loonkosten van werknemers aan de onderkant van de arbeidsmarkt te verlagen en hierdoor de werkgelegenheid te stimuleren.”
De SP zou de LIV-regeling graag afschaffen, als die zou werken als een prikkel om de lonen laag te houden. Het geld dat dan vrijkomt willen zij besteden aan de verhoging van het minimumloon? Bent u bereid om dit geld in te zetten voor nuttige zaken, zoals een verhoging van het minimumloon? Maar daar wil Koolmees nog niets van weten.
Hij herhaalt: “Er zijn op dit moment geen harde cijfers bekend over de werkgelegenheidseffecten van het LIV. Ik ga het effect van de regeling op de werkgelegenheid daarom laten onderzoeken en zal uw Kamer daarover voor het eind van dit jaar informeren.”
Zie ook:Minimumloon 2019
Je werkt niet hard genoeg!
De lonen stijgen maar matig en het Centraal Planbureau (CPB) heeft uitgevogeld hoe dat komt: de productie per werknemer moet omhoog. Met andere woorden: we moeten harder of efficiënter werken.
Vanaf 2014 klom de economie uit het dal van de crisis, maar de lonen stijgen jaarlijks een stuk minder dan vóór de crisis, schrijft het CPB in het rapport ‘Vertraagde loonontwikkeling in Nederland Ontrafeld’. Gemiddeld komt de jaarlijkse loongroei maar net boven de inflatie uit.
De belangrijkste oorzaak is volgens het CPB dat de arbeidsproductiviteit al sinds de jaren tachtig steeds langzamer toeneemt en sinds 2014 dus nóg verder is vertraagd ten opzichte van de periode vóór de crisis.
Het is niet zo dat er een kleiner deel van het bbp naar werknemers gaat, dat is even groot als voor de crisis.
Boosdoener is ook niet de flexibele arbeidsmarkt. Flexwerkers en uitzendkrachten hebben gemiddeld een lager loon, maar tijdens de crisis verloren zij ook als eerste hun baan, waardoor de gemiddelde loongroei minder werd afgezwakt.
Ook globalisering, technologische vooruitgang en marktmacht hadden geen ‘eenduidig effect’ op de loonontwikkeling, aldus het CPB. Blijft over: de productiviteit per werknemer moet omhoog.
Maar tegelijkertijd concludeert het planbureau: ‘Weten waar je het moet zoeken, maakt het niet per se makkelijker om er iets aan te doen’.
Zie ook:
Het aantal mensen dat werkt maar tegelijkertijd in armoede leeft, stijgt in Nederland. Van alle werkenden is 4,6 procent, ofwel zo’n 320.000 mensen, arm. Van hen werken er 175.000 in loondienst en 145.000 als zelfstandige. Dat meldt het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) in een rapport.
Om armoede te definiëren hanteert het SCP het zogenoemde ‘niet-veel-maar-toereikend-criterium’, gebaseerd op de minimale kosten van wonen, voeding, kleding en verzekeringen, plus nog een klein bedrag voor ontspanning en sociale activiteiten. In 2014 was de norm voor een alleenstaande 1063 euro per maand.
Sinds 1990 is het aandeel werkende armen gestaag toegenomen. Tussen 2001 en 2014 steeg het aandeel van 3,1 procent naar 4,6 procent. ,,In die periode is de teruglopende koopkracht van werknemers door de achterblijvende loonontwikkeling vermoedelijk de belangrijkste reden dat het aandeel werkende armen toenam. Ook de dalende winsten van zelfstandigen en toenemende werkloosheid in huishoudens speelden na de eeuwwisseling waarschijnlijk een rol. De groei van het aandeel zzp’ers verklaart een kleiner deel van de toename”, aldus de onderzoekers.
Vooral zelfstandigen zonder personeel, werkende alleenstaanden en werkenden met een migratie-achtergrond (met name van Turkse of Marokkaanse herkomst) lopen een verhoogd risico arm te zijn. Werknemers zijn vooral arm doordat zijzelf en/of hun huisgenoten te weinig uren werken om genoeg inkomsten te genereren. Zelfstandigen zijn vooral arm doordat ze per uur te weinig verdienen.
Volgens de onderzoekers schenken gemeenten in hun beleid relatief weinig aandacht aan werkende armen. Ze geven vaak aan dat ze deze groep moeilijk kunnen bereiken.
Europees gezien is in Denemarken het aandeel werkende armen met 3,5 procent het laagst, gevolgd door België (4,3 procent) en dan Nederland. In Duitsland is dat 9,4 procent en in het Verenigd Koninkrijk zelfs 12,4 procent.
Bron:ANP SCP
Maandag t/m Vrijdag
09:00–17:30
Zaterdag-Zondag
Gesloten
Nationale feestdagen
Gesloten.
