Europese burgers die werken in een andere EU-lidstaat moeten al na een maand recht krijgen op een werkloosheidsuitkering. Daartoe zijn onderhandelaars van het Europees Parlement, de Europese Commissie en EU-lidstaten dinsdag in Brussel dinsdag overeengekomen.
Ook kunnen werknemers straks niet drie, maar minimaal zes maanden uitkering opeisen en meenemen naar hun thuisland als ze hun baan verliezen. De afspraken vallen binnen een breder pakket aan sociale hervormingen in Europa. Europees commissaris Marianne Thyssen (Werk en Sociale Zaken) noemt het een “belangrijke stap voor de sociale veiligheid van onze mobiele burgers en werknemers ”. Het akkoord moet nog wel formeel worden goedgekeurd door lidstaten en het Europees Parlement.
Minister Wouter Koolmees (Sociale Zaken en Werkgelegenheid, D66) uitte vrijdag al zijn zorgen over de Europese plannen. Hij vreest onder meer dat Nederland niet “voldoende grip ” krijgt om Europese werklozen die een uitkering krijgen weer aan het werk te krijgen.
“We vinden het belangrijk dat mensen weer geprikkeld worden om een baan te vinden. Ik hoop dat het fors wordt aangepast.”
Ook is Koolmees bang dat het straks moeilijk te controleren is of ontvangers van de werkloosheidsuitkering (WW) wel actief aan het solliciteren zijn, wat verplicht is in Nederland.
Zijn ministerie laat dinsdag weten het onverwacht snel bereikte compromis – het was vorige week niet duidelijk wanneer het rond zou zijn – nog niet te hebben bestudeerd. In Nederland hebben werklozen pas na 26 gewerkte weken recht op een uitkering. België, waar werknemers pas na drie maanden recht hebben op een uitkering, was eerder al net als Nederland en Duitsland fel gekeerd tegen de geplande hervormingen. Minister Kris Peeters (Werk en Sociale Zaken) heeft inmiddels laten weten de overeenkomst niet te steunen.
De Nederlandse vakbond CNV is kritisch over het plan om werkloosheidsuitkering naar het thuisland te verlengen naar zes maanden.
“Dankzij deze deal vieren buitenlandse werknemers vakantie op de kosten van Nederlandse werknemers. De bedoeling van de WW is dat je nog inkomen hebt terwijl je op zoek bent naar ander werk”, zegt CNV-voorzitter Arend van Wijngaarden. “Hier betalen werknemers geen WW-premie voor. Een ondermijning van ons sociale stelsel.”
Bron: NRC
Eu commissie: Werkgelegenheid, sociale zaken en inclusie
Onderhandelaars van de lidstaten en het Europees Parlement hebben een akkoord gesloten over wetgeving voor meer zekerheid voor deeltijdwerkers.
Flexwerkers met een contract van meer dan 12 uur per maand krijgen hiermee meer rechten.
Het gaat om afspraken over beschikbaarheid en over hoelang zij van tevoren moeten worden ingelicht over hun volgende klus.
Is een klus op zeer korte termijn en een oproepkracht weigert dan mag de werkgever hem of haar niet ontslaan. Verder mogen werkgevers personeel met een nulurencontract niet langer verbieden een extra baan aan te nemen, krijgen flexwerkers recht op een gratis opleiding en is de maximale duur van een proeftijd in principe zes maanden.
De arbeidsvoorwaarden moeten transparant en voorspelbaar zijn aldus de Commissie. Flexwerkers moeten voortaan bijvoorbeeld direct bij aanvang van een baan worden geïnformeerd over het aantal werkuren en de hoeveelheid betaalde vrije dagen.
De wetgeving geldt niet automatisch voor ambtenaren, militairen, agenten en personeel van hulpdiensten.
De Europese plannen om de verlofregelingen uit te breiden, zijn niet nieuw. In juni vorig jaar stemde een meerderheid van de Europese ministers van Sociale Zaken hier al mee in. In het voorstel is onder meer opgenomen dat werknemers recht moeten krijgen op minimaal tien dagen partnerverlof. Tijdens dit verlof moet de werkgever hetzelfde salaris betalen als werknemers tijdens ziekte behoren te ontvangen (in Nederland minimaal 70% van het ‘normale’ loon).
Voor Nederland zal dit plan echter geen grote consequenties hebben. Door de Wet invoering extra geboorteverlof (WIEG) hebben werknemers sinds 1 januari 2019 al recht op éénmaal de wekelijkse arbeidsduur betaald verlof na de bevalling van hun partner. Per 1 juli 2020 wordt dit uitgebreid met een verlof dat een maximale duur heeft van vijfmaal de wekelijkse arbeidsduur. Aangezien de lidstaten – nadat het wetsvoorstel formeel is goedgekeurd – nog drie jaar de tijd krijgen voor de implementatie van de plannen, zal Nederland tegen die tijd al grotendeels (voor werknemers die minimaal twee dagen per week werken) aan deze maatregel voldoen.
Het Europees Parlement wil ook dat werknemers in Europa recht krijgen op vier maanden ouderschapsverlof, waarvan zij minimaal twee maanden betaald moeten krijgen, eerder werd nog gesproken over zes weken. De lidstaten mogen zelf bepalen hoe hoog het loon is dat werkgevers tijdens deze periode moeten doorbetalen. In Nederland hebben werknemers recht op 26 keer hun wekelijkse arbeidsduur aan ouderschapsverlof. Deze hele periode van het ouderschapsverlof is nu nog onbetaald, tenzij hier in de cao andere afspraken over zijn gemaakt.
In de Europese plannen is verder opgenomen dat werknemers recht krijgen op vijf dagen betaald mantelzorgverlof. In Nederland kunnen werknemers daar op dit moment al zorgverlof voor opnemen. Verder krijgen werknemers volgens de Europese plannen het recht om een verzoek in te dienen voor flexibiliteit in de werkuren en de werkplek. In Nederland hebben werknemers al een vergelijkbaar recht op basis van de Wet flexibel werken.
Zie ook:
Wet WIEG door de kamer
Betaald geboorteverlof voor partners
Werkgevers niet blij met vaderschapsverlof
