De wet en de regeling betreffen de compensatie van de transitievergoeding die werkgevers vanaf 1 april 2020 kunnen aanvragen als zij een langdurig arbeidsongeschikte werknemer ontslaan of hebben ontslagen vanaf 1 juli 2015. Ook als een vergoeding is betaald in verband met het gedeeltelijk beëindigen van de arbeidsovereenkomst kan de werkgever compensatie krijgen.
In deze regeling staan de termijnen waarbinnen de werkgever de compensatie kan aanvragen bij het UWV. Ook staan in de regeling de termijnen waarbinnen UWV moet beslissen op een aanvraag.
De aanvraag wordt afgewezen, indien deze wordt ingediend:
Het tweede punt is niet van toepassing, indien de aanvraag voor 1 oktober 2020 is ingediend en de volledige vergoeding in verband met het eindigen of niet voortzetten van de arbeidsovereenkomst voor 1 april 2020 aan de werknemer is verstrekt. Het UWV beslist binnen zes maanden na ontvangst van de aanvraag op een dergelijke aanvraag.
Om te beoordelen of recht bestaat op compensatie en wat de hoogte daarvan is, moet UWV in ieder geval het volgende kunnen vaststellen:
De werkgever zal hiertoe vaak de volgende gegevens verstrekken:
De wet en de regeling moeten een einde maken aan slapende dienstverbanden waarbij langdurig zieke werknemers in dienst blijven maar geen salaris krijgen.
Het advies aan werkgevers die gebruik willen maken van de compensatieregeling is om alle documenten te bewaren die het einde van het dienstverband en de reden daarvan betreffen, evenals de berekening en betaling van de transitievergoeding.
Het CNV roept minister Koolmees van Sociale Zaken op, om uitleg te geven over de compensatieregeling voor slapende dienstverbanden. Werkgevers kunnen recht hebben op deze regeling als zij werknemers na twee jaar ziekte een transitievergoeding moeten betalen.
Veel werkgevers betalen de transitievergoeding niet en houden hun werknemers in een slapend dienstverband. Het CNV wil een einde maken aan deze slapende dienstverbanden en roept daarom op tot helderheid over de compensatieregeling.
“Minister Koolmees moet de criteria voor de compensatieregeling, samen met UVW, helder communiceren. Zodat er geen enkel excuus voor werkgevers meer is om de transitievergoeding niet te betalen.
Werkgevers moeten hun medewerkers de transitievergoeding dan ook daadwerkelijk betalen. Zodat zieke werknemers, die door ziekte soms in schrijnende situaties verkeren, de vergoeding krijgen waar ze recht op hebben.”
Het CNV vindt het positief dat de oplossing voor slapende dienstverbanden klaarligt. Nu moet minister Koolmees ook de laatste drempel weghalen en de impasse definitief doorbreken.
Begin juli baarde transportondernemer Dikken opzien door zijn personeel doodleuk in een brief te schrijven dat hij zijn bedrijf staakte omdat hij ‘meer tijd wilde steken in andere zaken.’Zie hier
Zijn chauffeurs zouden drie weken doorbetaald krijgen, zonder te hoeven werken. Daarmee zei de transportondernemer hun opgebouwde vakantiedagen te compenseren.
Meer compensatie was volgens Dikken niet nodig, omdat zijn chauffeurs makkelijk een nieuwe baan zouden kunnen vinden. “Ik hoop dat ik op jullie medewerking kan rekenen, en dat we gewoon op een nette manier afscheid van elkaar kunnen nemen”, schreef hij.
Vakbond FNV en de chauffeurs vonden de wijze waarop Dikken hen aan de dijk zette verre van netjes. FNV kondigde aan voor de chauffeurs schadeclaims te zullen indienen, omdat het transportbedrijf zich niet aan de wettelijke ontslagregels had gehouden.
Volgens de vakbond was bovendien ook gebleken dat Dikken zijn personeel via een constructie had laten werken om pensioenafdrachten te omzeilen.
In de zaak over de ontslagregels hebben FNV en acht gedupeerde chauffeurs een klinkende overwinning geboekt. Dat blijkt uit een vandaag openbaar geworden uitspraak van de rechtbank Overijssel.
Volgens de rechter is sprake van een onregelmatige opzegging van de dienstverbanden en had Dikken moeten kiezen voor een andere, wettelijk toegestane route. Zo had hij ontslagvergunningen bij het UWV of een faillissement kunnen aanvragen.
Dikken stelde voor de rechtbank dat hij door omstandigheden geen andere mogelijkheid had gezien dan zijn bedrijf te beëindigen. Ook vroeg hij rekening te houden met de manier waarop hij en zijn gezin had geleden onder de commotie rond de kwestie.
Na de opzegging liepen de emoties bij zijn personeel hoog op en kwam de zaak uitgebreid onder de aandacht in de media. Ook werd een door een FNV-medewerker gemaakt filmpje bij een inbeslagname van een truck bij zijn woning verspreid via Facebook. De rechter zag dat niet als reden om de vergoedingen te verlagen.
De chauffeurs hebben volgens de rechtbank recht op betaling van loon over de opzegtermijn en een schadevergoeding, in de meeste gevallen samen drie maandsalarissen. Een chauffeur, die meer dan twee jaar bij het bedrijf werkte, heeft ook recht op een transitievergoeding.
Samen zijn de vergoedingen aan de 8 chauffeurs goed voor bijna 70.000 euro. Het is overigens nog de vraag of Dikken dat wel kan betalen. Tijdens de rechtszaak liet hij weten daarvoor geen geld te hebben.
Bron: RTL Z
Zie ook:
Ontslag per brief zonder kennis, mag dat?
Transportbedrijf stuurt per brief chauffeurs de laan uit.
Let op, met tijd voor tijd !
Op 1 januari 2019 wordt het overuren compenseren met vrije tijd van medewerkers een lastige zak en soms verboden.
Het gaat dan wel om minimumloon wetgeving. Dat betekent dat de regel alleen geldt voor mensen die het minimumloon of iets meer dan dat verdienen. Met werknemers die ruim boven het minimumloon verdienen mag je gewoon tijd-voor-tijd afspraken maken.
Uitgangspunt is dat voor ieder gewerkt uur gemiddeld minstens het minimumloon wordt betaald. Als een fulltime werknemer 40 uur per week werkt tegen het minimumloon, moet hij voor een werkweek van 50 uur dus minstens 125% van het minimumloon ontvangen. Als de werkgever de extra gewerkte uren met vrije tijd compenseert, kan het uurloon lager dan het minimumloon uitvallen. Dat mag niet.
Er zijn twee uitzonderingen: Binnen één betaalperiode mogen overuren wel met vrije tijd worden gecompenseerd. En als de cao de mogelijkheid biedt, mag de werkgever een schriftelijke tijd-voor-tijd afspraak maken. De te compenseren uren moeten uiterlijk 1 juli van het opvolgende jaar zijn opgenomen, anders moeten ze alsnog worden uitbetaald.
Zie ook:
Compensatie overwerk
UWV krijgt veel vragen over compensatie
Overwerk gewoon geworden!
Doorwerken ondergeschoven kind in cao-overleg
Werknemers moeten over het totaal aantal gewerkte uren minstens het geldende minimumloon ontvangen. Dit geldt sinds 1 januari 2018 volgens de Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag (WML). Compensatie in betaalde vrije tijd van over- of meerwerk (tijd-voor-tijd) is met ingang van 1 januari 2019 alleen nog maar mogelijk als dat in een cao is vastgelegd. Tot 31 december 2018 is schriftelijke overeenstemming met de werknemer voldoende.
Er zijn vanaf 2019 wel uitzonderingen. Wanneer kan tijd-voor-tijd wel, ook als er geen cao is?
Het recht op minimumloon geldt per betalingsperiode. Als een werknemer per maand krijgt betaald, dan is compensatie in vrije tijd voor overuren binnen de maand waarin de overuren zijn ontstaan nog steeds mogelijk.
Het recht op het minimumloon geldt voor alle uren tezamen. Als een werknemer meer betaald krijgt dan het minimumloon, dan is tijd voor tijd nog steeds mogelijk (of zelfs geen compensatie voor overwerk), op voorwaarde dat de werknemer over alle uren bij elkaar opgeteld ten minste het minimumloon ontvangt.
In de Memorie van toelichting bij de wet staat dat de regels die gaan over compensatie in betaalde vrije tijd niet relevant zijn als voor het totaal aan verrichte uren arbeid ten minste het minimumloon is betaald, conform het van de normale arbeidsduur (NAD) afgeleide geldende minimumloon per uur.
Bij een bruto uurloon van € 10 en een NAD van 40 uur per week (€ 400 per week), is bij 5 uren meerwerk 45 uur per week gewerkt. Dit is omgerekend € 8,88 bruto per uur, waarmee dit loon nog steeds boven het van het minimumloon afgeleid loon per uur van € 8,80 bruto ligt.
Als voor deze 5 uren compensatie in vrije tijd is afgesproken, dan geldt voor deze afspraak niet de vereisten die de WML via dit wetsvoorstel stelt aan compensatie in betaalde vrije tijd. Voor alle 45 gewerkte uren is namelijk al ten minste het minimumloon betaald.
U kunt eenvoudig checken wat de mogelijkheden zijn als uw organisatie geen cao heeft. Als een werknemer bijvoorbeeld 20 procent meer dan het minimumloon verdient, dan kan hij 20 procent meer werken dan de overeengekomen arbeidsduur, zonder dat u daar compensatie in geld voor hoeft te geven.
Bron: AWVN
