Verzekeringen, energiekosten en boodschappen: alles wordt volgend jaar een stuk duurder. Toch hoeven we volgens het kabinet niet in te leveren: door hier en daar wat te draaien aan de verschillende belastingknoppen gaat 95% van de Nederlanders er zelfs op vooruit.
Een gemiddeld huishouden is volgend jaar zo’n 1000 euro meer kwijt aan vaste lasten, blijkt uit cijfers van ING en Pricewise. De vergelijkingswebsite zette alle prijsstijgingen op een rijtje en komt op een totaal van bijna 700 euro. Zo zijn we alleen aan energie al zo’n 350 euro meer kwijt. Ook de zorgpremie wordt met gemiddeld 250 euro fors hoger.
ING berekende eerder al dat we door de BTW-verhoging van 6 naar 9 procent in januari zo’n 300 euro per jaar duurder uit zijn. Dat merken we vooral aan de kassa in de supermarkt, maar ook boeken en concertkaartjes gaan door de belastingverhoging in prijs omhoog.
Ondanks deze stijgingen gaan we er netto niet op achteruit, bezweert minister van Financiën Wopke Hoekstra.
“Ik kan me heel goed voorstellen dat mensen zich zorgen maken over hun koopkracht”, zegt hij. “Tegelijkertijd is het zo dat 95 procent van de Nederlanders erop vooruitgaan.”
Zo wordt de inkomstenbelasting tot maximaal 2 procent verlaagd en gaat de heffingskorting juist omhoog. Ook ouderen zien hun koopkracht stijgen door de verhoging van de ouderenkorting en de indexatie van de AOW.
“Als je dat allemaal bij elkaar optelt, dan is het totaal een plus.”
Hoekstra baseert zich daarbij op de macro-economische verkenning van het Centraal Planbureau (CPB) van afgelopen september. Daarin stellen de rekenaars dat een gemiddeld gezin er in 2019 1,5 procent koopkracht bij krijgt. Overigens publiceert het CPB morgenvroeg een geactualiseerde versie.
Harde beloften dat iedereen volgend jaar daadwerkelijk meer overhoudt, zoals het kabinet altijd heeft beweerd, durft de minister echter niet te geven.
“Het ziet er potentieel heel goed uit voor de Nederlanders, maar onzekerheden blijven altijd. Ik kan geen garanties geven.”
Ook het Nibud, het instituut dat onafhankelijk voorlichting geeft over en onderzoek doet naar de huishoudportemonnee, is positief over volgend jaar, legt directeur Arjan Vliegenthart uit.
“Ik kan me heel goed voorstellen dat mensen schrikken, maar als je de extra inkomsten en extra uitgaven met elkaar verrekent, houd je echt iets meer over.”
Morgenmiddag weten we meer over hoe het eerste loonstrookje van 2019 eruit komt te zien. Dan stuurt minister van Sociale Zaken Wouter Koolmees een brief naar de Tweede Kamer waarin hij precies opsomt wat er allemaal verandert. Vliegenthart is in ieder geval positief.
“Het eerste loonstrookje van 2019 zal voor veel mensen een verrassing zijn.”
Een gezin, bestaande uit twee ouders en twee kinderen, met een gezamenlijk inkomen van 65.000 euro gaat er volgend jaar 1,2 procent op vooruit. Dat komt neer op zo’n 60 euro per maand. Dit is inclusief alle prijsverhogingen en belastingverlagingen.
Bron: Nibub koopkrachtberekenaar 2019.
Zo komt er vanaf 1 januari 2020 een speciale verzekering voor kleine werkgevers en wordt er een tegemoetkoming van 450 miljoen euro geïntroduceerd, meldt het ministerie.
De verzekering moet het financiële risico voor werkgevers opvangen en helpen bij de verplichtingen die een werkgever heeft.
Minister Wouter Koolmees (Sociale Zaken) heeft deze afspraken gemaakt met werkgeversorganisaties en heeft een convenant getekend met het Verbond van Verzekeraars.
Wanneer een medewerker ziek wordt, moeten werkgevers nu twee jaar lang het grootste deel van het loon doorbetalen. Verder moeten ze samen met de werknemers zich inzetten voor een terugkeer op de werkvloer. Als na twee jaar ziekte bij een keuring, de zogeheten RIV-toets, blijkt dat de werkgever zich niet voldoende heeft ingezet kan er zelfs een loonsanctie volgen.
Vooral kleine werkgevers vinden deze verplichtingen een drempel om mensen vast in dienst te nemen.
Naast de bovengenoemde maatregelen wil het ministerie dat het duidelijker wordt waar het UWV de werkgevers op beoordeeld. Ook wordt per 1 januari 2021 het medisch advies van de bedrijfsarts bij de RIV-toets leidend. Er wordt tien miljoen euro geïnvesteerd in kwaliteitsverbetering zodat de uitgangspunten van de bedrijfsarts en het medisch oordeel van de verzekeringsarts gelijk zijn.
Verder gaan werkgevers meer duidelijkheid krijgen over wanneer een zieke werknemer re-integreert bij een andere werkgever.
Zie ook:
Bezuiniging op arbeidsongeschikten geschrapt
Werkgevers en vakbonden konden beiden een succes claimen. Het kabinet-Rutte III had allerlei regels willen veranderen voor langdurig zieke werknemers en hun baas. Maar na kritiek van de sociale partners presenteerde minister Wouter Koolmees (Sociale Zaken, D66) heel andere plannen, die sterk afweken van het regeerakkoord.
Het succes van de vakbonden: Koolmees ziet af van bijna 300 miljoen euro aan bezuinigingen op de arbeidsongeschiktheidsuitkering WIA. Werkgevers vierden de 450 miljoen euro die het kabinet uittrekt als financiële tegemoetkoming voor vooral kleine werkgevers, omdat zij verplicht zijn hun zieke werknemers twee jaar lang door te betalen.
Kleine bedrijven – met minder dan 25 mensen in dienst – moeten een zieke werknemer toch twee jaar blijven doorbetalen. Het kabinet kiest er toch niet voor om dit terug te schroeven naar één jaar, maar komt met een andere oplossing. Het geeft honderden miljoenen aan kleine werkgevers om de lasten te verlichten.
Het gaat allemaal over werknemers die langdurig ziek of gedeeltelijk arbeidsongeschikt raken. De werkgever moet diegene twee jaar lang loon doorbetalen en begeleiden bij de terugkeer naar zijn of haar oude baan – of een nieuwe baan, als het niet meer mogelijk is om terug te keren in de oude functie. Ná die twee jaar kan de werknemer de arbeidsongeschiktheidsuitkering WIA krijgen (Wet inkomen naar arbeid). Dan regelt uitkeringsinstituut UWV de begeleiding.
Vooral kleine werkgevers klagen al langer dat het te risicovol voor hen is om iemand in vaste dienst te nemen. Als je drie werknemers hebt en er wordt er één ziek, dan kost dat niet alleen veel geld, maar ook veel tijd. Je moet de re-integratie van de werknemer begeleiden en dat gaat gepaard met allerlei verplichtingen en administratieve lasten. Als je een fout maakt, dreigt ook nog een boete van het UWV. Volgens werkgeversorganisatie MKB-Nederland zijn kleine ondernemers hierdoor terughoudender om een vast contract te geven.
Het kabinet wilde de loondoorbetalingsplicht voor kleine werkgevers (tot 25 werknemers) verkorten van twee naar één jaar. Het tweede jaar zou het UWV het loon van zieke werknemers betalen en hen begeleiden naar een baan. Kleine werkgevers zouden dat via premies nog steeds betalen.
Het bleek geen werkbare oplossing. Koolmees ging er al vanaf het begin van uit dat de instroom in de WIA hierdoor zou toenemen. Werkgevers zouden motivatie verliezen om hun zieke werknemer aan nieuw werk te helpen, omdat het UWV toch snel de verantwoordelijkheid zou overnemen. Er waren ook twijfels of het UWV deze nieuwe taak wel aankan na recente bezuinigingen.
Alle werkgevers die minimaal één iemand in dienst hebben, krijgen vanaf 2021 een financiële tegemoetkoming van het kabinet. Dat wordt geregeld via een korting op hun werkgeverspremies en scheelt hen zo’n 1.150 euro op jaarbasis. Doordat het een vast bedrag per werkgever is, profiteren ondernemers met weinig personeel relatief het meest.
Daarnaast hebben Koolmees en de werkgevers afspraken gemaakt met verzekeraars. Vanaf 2020 gaan ten minste acht verzekeraars een gestandaardiseerde ‘MKB – ontzorgpolis’ aanbieden. Daarmee verzekert een werkgever zich niet alleen tegen de loondoorbetaling bij ziekte, maar neemt de verzekeraar ook alle plichten en administratieve lasten over.
Zulke verzekeringen zijn niet helemaal nieuw. Ongeveer 80 procent van de kleine werkgevers heeft al een dergelijke verzekering, maar polissen kunnen onderling sterk verschillen. De verzekering dekt soms minder dan de werkgever had verwacht, zei Richard Weurding, algemeen directeur van het Verbond van Verzekeraars donderdag.
„De nieuwe polis is een uitgedokterd pakket waar geen verrassingen in zitten. Straks weet een mkb – ondernemer precies waar die aan toe is.”
Jacco Vonhof, voorzitter van MKB-Nederland, verwacht dat de afspraken tot meer vaste banen zullen leiden.
De relatie tussen bedrijfsarts en werkgever blijkt vaak gecompliceerd.
De werkgever heeft er baat bij dat de werknemer zo snel mogelijk weer aan het werk gaat en is hierbij afhankelijk van de bedrijfsarts. De zieke werknemer heeft recht op loon tijdens ziekte, wat er in kan resulteren dat een werkgever zich soms wat ongeduldig opstelt ten opzichte van de re-integratie terwijl de bedrijfsarts een onafhankelijke derde is. Wanneer een werkgever niet goed bijdraagt aan de re-integratie van de werknemer kan hem bovendien een loonsanctie worden opgelegd door het UWV. Maar wat als het oordeel van de bedrijfsarts een onjuiste was? Is het dan mogelijk om de bedrijfsarts aansprakelijk te stellen?
Ik ben woest!
We hebben werkelijk alles gedaan wat de bedrijfsarts heeft opgedragen! Ik neem aan dat niet wij, maar de bedrijfsarts dat jaar loon moet betalen?
De werkgever is verantwoordelijk en aansprakelijk voor de re-integratie van zijn werknemers. Als het UWV vindt dat bij de re-integratie kansen zijn gemist of niet voortvarend is opgetreden, dan wordt een loonsanctie aan de werkgever opgelegd. Deze houdt vaak in dat de loondoorbetalingsverplichting van de werkgever wordt verlengd met een jaar. De werkgever zal deze loonsanctie moeten betalen. Hij kan zich jegens het UWV niet ’verschuilen’ achter de kennelijk onjuiste of onvoldoende adviezen van de bedrijfsarts.
Wel kan een werkgever de bedrijfsarts op zijn beurt aansprakelijk stellen voor (een deel van) de door hem geleden schade. Als blijkt dat de bedrijfsarts ernstige fouten heeft gemaakt of onredelijk of onbekwaam heeft gehandeld, dan kan een schadeclaim kans van slagen hebben.
Bron: Telegraaf
Zie ook:
Het is voor het eerst dat een van de grootste werkgeversorganisaties van Nederland pleit voor een verzekeringsplicht voor ondernemers. Alle zzp’ers en ondernemers zouden moeten meebetalen aan de collectieve verzekering. Dat is op dit moment nog niet verplicht. Van de zelfstandigen is 80 procent niet verzekerd.
Een verplichte arbeidsongeschiktheidsverzekering voor ondernemers en zzp’ers is al lange tijd een twistpunt tussen werkgeversorganisaties en vakbonden. Waar vakbonden waarschuwden voor het risico dat de steeds groter wordende groep zzp’ers vormt, hielden werkgevers de boot af. Ondernemers moesten zelf kunnen bepalen waar zij hun inkomen aan uitgeven. Daar komt de AWVN nu van terug.
Nu zijn zij vanwege hun status als ondernemer daar niet toe verplicht. Tijdens haar jaarcongres pleit de AWVN, een van de grootste werkgeversorganisaties van Nederland, voor een verzekeringsplicht voor alle ondernemers. Nog maar een jaar geleden dachten werkgevers daar heel anders over. Waar vakbonden de grote groep onverzekerde zelfstandigen zonder personeel (zzp’er) onverantwoord noemden, hielden werkgevers vast aan het idee dat álle ondernemers, ook de eenmanszaken, zelf moeten bepalen waar zij hun inkomsten aan uitgeven.
AWVN-directeur Harry van de Kraats zegt nu: “De groep werkenden die niet verzekerd is, wordt steeds groter. Ondertussen tikt de tijdbom verder. Willen we dat als Nederland?”
Van de zelfstandigen heeft 80 procent geen arbeidsongeschiktheidsverzekering, blijkt uit gegevens van kennisinstituut TNO. Vooral vanwege de hoge premies en weigerachtige verzekeraars, zeggen ze in eerdere onderzoeken. Een deel van de zzp’ers zet daarom zelf geld opzij om in geval van ziekte of een ongeval het inkomensgat tot aan het pensioen op te kunnen vangen. Maar haast 30 procent is daar financieel helemaal niet toe in staat, rekende het wetenschappelijk instituut SEO Economisch Onderzoek uit voor AWVN.
Toch zit het gros van de zzp’ers niet op een verzekeringsplicht te wachten. Torn niet aan onze vrije ondernemerschap, riepen ze vorig jaar al over een soortgelijk voorstel van de vakbonden.
De loondoorbetaling bij ziekte is een gevoelig punt in de polder. Vorig jaar knapte het sociaal akkoord erdoor
Betalen alle werkenden mee aan de arbeidsongeschiktheidsverzekering, dan is de premie voor zelfstandigen beter te behappen, zegt Van de Kraats. “Maar het zorgt ook voor een natuurlijke selectie. Zzp’ers die eigenlijk te weinig verdienen om zich ondernemer te kunnen noemen, haken af. Voor hen is deze lagere premie nog steeds te hoog.”
De goedkope zzp’er die concurreert met de duurdere werknemer in vaste dienst – bonden klagen er al jaren over – lijkt hiermee te verdwijnen. Zzp-tarieven gaan immers omhoog als zelfstandigen in hun begroting ook de maandelijkse premie aan de verzekeraar mee moeten nemen.
Maar uit de koker van AWVN komt ook een plan waar de bonden op het eerste gezicht mogelijk minder blij mee zijn. De werkgeversorganisatie denkt dat door preventie in combinatie met data-analyse veel sneller kan worden ingeschat of zieke werknemers kunnen terugkeren op het werk of niet. Dit kan uiteindelijk leiden tot verkorting van de loondoorbetalingstermijn van twee naar een jaar. Van de Kraats: “Nieuwe technologie biedt de mogelijkheid te voorspellen hoe lang een uitgevallen werknemer ziek blijft. Binnen een jaar is voor een werkgever echt wel duidelijk of hij zijn zieke arbeidskracht nog terugziet op de werkvloer of niet.”
De loondoorbetaling bij ziekte is een gevoelig punt in de polder. Onder meer hierop strandde vorig jaar het sociaal akkoord waarin diverse arbeidsmarktproblemen moesten worden opgelost. Bonden wilden niet tornen aan de twee jaar zekerheid die langdurig zieke werknemers hebben. Werkgevers ervoeren die twee jaar juist als een financiële strop. Is dat met deze plannen anders? Van de Kraats denkt van wel. “Dit is een vernieuwende manier om mensen te helpen. Dan zijn bonden wel bereid om mee te bewegen. We nemen ze serieus. Dit is geen doekje voor het bloeden.”
Bron: NOS- Trouw
